167906 مورد در 0.08 ثانیه یافت شد.
ديوان شاه نعمت الله ولي
زنار ز زلف يار بستم
از ازل بود تا ابد هستم
با حريفان خويش بنشستم
ساغر مي نهاد در دستم
ساقي بزم عاشقان گشتم
کشته عشق و مرده دردم
وحده لاشريک له فافهم
نعمت الله يکي است در عالم
آتش شدم و نماند دودم
ساقي رند سرخوشي ديدم
روي ساقي مدام در نظرم
آن يکي در هزار مي شمرم
لطفش امروز کرده تعبيرم
من چو در پاي ميرخود ميرم
حلقه بندگيش در گوشم
ديديم جمال اسم اعظم
تا نيابي شکست در عالم
آنکه جد من است در عالم
بنده او و سيد اعظم
روي خود در نياز مي بينم
پيش غيري چگونه بنشينم
سنبل زلفي پريشان کرده ايم
شاهد مست خرابي ديده ايم
عاشقانه خوشي قدم زده ايم
عاشقان را صدهزار آورده ايم
دايما بنشسته يا استاده ايم
رو به درگاه يکي بنهاده ايم
کشتي دل در محيط انداختيم
سالها تخم محبت کاشتيم
بر سواد ديده اش بنگاشتيم
عاشقانه چاه جاه انباشتيم
ساقي سرمست رندان يافتيم
مير سرمستان و رندان يافتيم
ساقي خلوت سرائي يافتيم
بي تکلف که در خور افتاديم
مستانه صلاي عام داديم
ياران مددي که اوفتاديم
در آينه روي خود نموديم
دامن ز خودي خود کشيديم
خود و معشوق روبرو داريم
مي خمخانه مغان داريم
لذت عمر جاودان داريم
در هر صفتي دمي برآريم
اين چنين بوده ايم تا باشيم
وز جام بليش درخروشيم
رندانه حريف مست عشقيم
ساقي مجلس سرمستانيم
آب در ديده سوبسو بينيم
سخن عاشقانه مي گويم
روشن از نور روي مه رويم