167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
ديوان سيف فرغاني
باغها همچون جنان آيد همي
آفتاب از شکاف در ديدن
بر گوهر مرتضا بگرييد
يا نعره زنيد يا بگرييد
من مي گويم شما بگرييد
طالب سايه امان تواند
اختراني کز آسمان تواند
داعي دولت جوان تواند
شکر در نمکدان نخواهيم يافت
در ايام ايشان نخواهيم يافت
در حسرت حال مردگانست
گردانه بکه خري گرانست
پيوسته صحيح ناتوانست
در قفا ايستاده بهر ملام
مغزيست در استخوان معقول
در کيسه زرگران معقول
اي مانده بر آستان معقول
چون جغد در آشيان معقول
شاگردي ساحران معقول
در طبع فسردگان معقول
هرچه گويي تو وراي آنند
اوفتاده بسي سگان در وي
مرکب خويشتن مران در وي
نيست چون پيه استخوان در وي
گدايي در رود شاهي برآيد
بياموزم ببلبل گل ستايي
بسخن شور در جهان انداز
فگنده تاب در زنجير گيسو
مار را کودک بناداني گرفت
همه فرهاد آن شيرين شمايل
برين بالاشتر در زير محمل
از قبه آسمان برونست
وز فتوي مفتيان برونست
تا قلم در بنان من باشد
نقش دگري کجا پذيرم
پندي که بداد عقل پيرم
همچو پرده ملازم در من
ديوان عمل کتاب منشور
بدر دارد هلال در خم خويش
مانند تو يک پسر ندارد
وندر دل تو اثر ندارد
زآنکه در کعبه بت نشايد هشت
در بحرين را مگو عدني
در خانه کعبه بوريايي
زشادي در گلستان مي نگنجد
که تصور کند رهايي را
همنشيني به زخاک کوي تو
معجزات نرگس جادوي تو
تا دانه در برآرم ازچشم