167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
ديوان سلمان ساوجي
نقش دو جهان ز کارگاهت
در سايه توست پروريده
از بندگي تو در قصورند
افتاده خر مسيح در گل
از کد يمين توست عامل
در پرده عنکبوت جايت
از شاهره دعا رسيده
در بحر هواي آشنايي
خرم به نواله گدايي
فراقنامه ساوجي
حبابي است ناهيد در ساغرت
بپيچيد مردانه دادش جواب
ز خورشيدم امروز مشهورتر
ورش در نيايد بسازد بدان
گشايند درهاي جنت برو
بياراي در کسوت مثنوي
در آموختم داستان دو يار
چنان سوختي کاندر آتش حرير
ولي راز نگشود بر انجمن
رخ آورد در سايه کردگار
که در مجلسم بي وفا خواندي
دل مجلس از غم بپرداختي
دگرباره مي خواست از ميگسار
وليکن ستودش در آن انجمن
که مردان بدانند در کارزار
بسي گفت در دل دعاي ملک
در اين عاشقي شرمساري من
که مرغي چنين شرمسارم کند
اساس جهان بر جدائي نهاد
جمشيد و خورشيد ساوجي
در گنجينه اسرار بگشاي
که وقتي پادشاهي بود در چين
اگر بندي در از بامت درآيد
سخن در صورت رنگين بياراست
نمي شايد دل عاشق شکستن
جمال جان در آن آيينه پيدا
سراسر بر سر پيمان اويند
توان بوسيدن آخر خاک پايش
هزاران آفرينش باد بر اصل »
سزاوار در پرده سرايند
گهر در جامه ابريشمين بافت
در سر زلفين پريشان تو
ميفکن در کف بازاريانش »
همي دادند يارانش خجالت
ازين رمزي به نزديکان آن در
صراحي در ميان خون نشسته
بدان در منصب عاليش بخشيد
که همراهش نباشد ناله من
کجا يابي فروغ شادماني؟
بريزد پيش مردم آبرويش
ندانم چون برآيد آخر کار
سر درج لطافت بر گشادي