167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
ديوان خواجوي کرماني
گلي در روضه رضوان ندارد
شور در تنگ شکر اندازد
جامه موج در براندازد
بگرد ربع مسکون مي دواند
غلغل اندر طارم اعلي زدند
قدسيان در عالم بالا زدند
هنوزت هندوان عنبر فروشند
در دير مغان همسبق مغبچگانند
کالتفاتش بما نخواهد بود
نشانم از در ميخانه پرسيد
ولي آنماهرخ در پرده مستور
اين همه زخم ناوک دلدوز
مي نمايند جلوه طاوس
چون مردم چشم مي پرستش
از نظر تربيت پير عشق
وي خاک در تو محشردل
يکباره بسوخت اختر دل
از حيا در عرق فتاده غمام
ساخته در شرابخانه مقام
زلف پرخم کشيم در خم خم
از پاي در آورد بدستان
چون تو درآئي سوي گلستان
صفير بلبلان بر شاخساران
چو کبکان دري بر کوهساران
که مي پرهيزم از پرهيزگاران
در اردو هاياهوي ترکان
ز روبه بازي آهوي ترکان
شبان تيره از حال شبانان
بمژگانت در ميخانه رفتن
چه حاجتشان بکوي کعبه رفتن
در سخنگوئي شکر باريش بين
يا مست خفته شمعي ببالين
واهوانت شير گيرانرا شکار انداخته
در جعد مسلسل تو بسته
در کشتن من شتاب کرده
مي در قدح شراب کرده
چنگ در پرده رباب زده
شعله در آبگون حجاب زده
ناديده درآفتاب ديده
همچون دل من کباب ديده
خيال زلف او شبهاي تاره
چو سلمان طلعت سلمي نيابي
طوطئي آتشين زبان ديدي
هيچ در سرو بوستان ديدي
در سرو کشيده پرنياني
درفشان در نقاب آسماني
که گيرد دست خواجو آشنائي
رباعيات خيام
در کار جهان هنوز استاد نيم
ديوان رودکي
راست چون کشتييست قيراندود
پنهان شود بدو در سرخاره