اشتر نامه عطار

باز بعضي در عجايبهاي راه
باز استادند در جنب گناه

باز بعضي در مقام بيخودي
عشق آوردند در الاالذي

هر زماني در سرايي مسکنش
هر زماني در جهاني مأمنش

عمر در خون جگر بگذاشتم
لاجرم در عاقبت بر داشتم

چاره نور تجلي در رسيد
خويشتن در خويشتن کلي بديد

ديد مرديرا يکي در چشمه
در بر چشمه بکرده رخنه

لاجرم در سر رغبت يافتي
در درياي حقيقت يافتي

در طلب کاري جانان آمدم
در خريداري بدينسان آمدم

در طلبکاري ديگر آمدند
هر يکي در راه رهبر آمدند

در درون پرده عزت خرام
در درون پرده وحدت خرام

هم منيت در هويت باخته
سرمدي در سر مديت تاخته

راه بسياري بکردي در نهان
در درون پرده گشتي ناتوان

جمله ذرات در راهند کل
اوفتاده جملگي در عين ذل

در عيان تو نهاني آمدست
در نهان تو عياني آمدست

واصلم در ذات تو مستغرقم
در جلال تو عيان مطلقم

خسرو نامه عطار

خداوندا زهر در در بسيار
بسي سفتم نگهدارش ز اغيار

علي الجمله در اندک روز گاري
نماندش در هنر آموزگاري

اگر در خشم تيري در کشيدي
بچشم سوزن عيسي رسيدي

گهي در نرگسش حيران بماند
گهي در مجلسش طوفان براند

کسي در شاهي و در کامراني
چگونه آرزو خواهد شباني

گلي در تنگ آورديم و رستيم
بشکر تابگردن در نشستيم

مرا در هجر اميد وصالست
ولي در وصل اميدم محالست

برگ در شد دل در خون نهاده
براي دستبوس شاهزاده

بماهي جمله در خشکي براندند
بماهي نيز در کشتي بماندند

تنش در دام، کافورنهاني
شده چون پنبه، مويش در جواني

چو باد صبح در عالم وزيده
حريفانرا صبوحي در رسيده

گهي زانديشه در سودا فتادي
گهي در دست صد غوغافتادي

زماني بود آتش در گرفتند
کباب صيدرا خوش در گرفتند

گل آمد در لباس سوکواري
چو خورشيدي نشسته در عماري

بسي در گريه و در بيقراري
شبانروزي ترا خوانده بزاري

مختار نامه عطار

در دانايي هزار جهلش بفزود
در ناداني هزار استادي يافت

مصيبت نامه عطار

مردمي چشم او در جادوئي
ترک تازش در ميان هندوئي

صد هزاران جوهر کروبيند
در محبي اند و در محبوبيند

داشتي در راه اياز سيمبر
خانه هر روز بگشاديش در

در شب تاريک تنها ميروي
مشعله در دست زيبا ميروي

کشتئي افتاد در غرقاب سخت
بود در کشتي حريصي شوربخت

بود آن ديوانه در اضطرار
در مناجاتي شبي ميگفت زار

جيب در گردن رسن گردانمش
پيرهن در بر کفن گردانمش

اي در اول مقتداي خواندگان
وي در آخر پيشواي راندگان

بود مجنوني بنيشابور در
زو نديدم در جهان رنجورتر

شفقت تو در امانت داشتن
رحمت تو در ديانت داشتن

لاجرم در قالب آدم دميد
بندگي را در خداوندي کشيد

شور در بازار عالم اوفکند
جمله آفاق در هم اوفکند

در تزلزل دايما سرگشته
در تردد طالب سررشته

آتش ازعشقست در سوز آمده
گرم در عشق دلفروز آمده

در مذلت روزگاري ميگذاشت
روز و شب در اضطراري ميگذاشت

لسان الغيب عطار

در لسانم نکته گفتار اوست
در حياتم حالت ديدار اوست

در لسانم گفته سر نهان
در نهانم گفته راز عيان

چون در غيبش زخود بگشاده
در درونش جوششي بنهاده

در لسانم هست گويائي شان
در عيانم هست بينائي شان