167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
ديوان خاقاني
در عزيزيش منکري نگر
در سايه دوکدان مادر
افتاده بر آستان مادر
به در سخاوت بينباشتش
پوسيده گوشت در تن مردارش
وانگهي فقه برنهد نامش
گردن آز راست پالاهنگ
آفتاب کرم در اوج همم
لاجرم در خدا گريخته ام
در حصار رضا گريخته ام
بخت سيه سپيد کارم
مسهلي تازه ساختي هردم
در کوي قلندران مقيميم
در ديده تو سيه گليميم
آورد ده هلال در نظر او
بشنو آن ناله پراکنده
خواه درويش است، خواهي پادشاه
عنبر در ثمن فرستادي
بند زرين بر کتابش کردمي
وز ره تسعين حسابش کردمي
هستي خود در ميان افشاندمي
نيست بر گلبن فلک وردي
در دم اژدها فرستادي
دودش اندر سما فرستادي
ز ابر همت نما فرستادي
در زمستان قبا فرستادي
که کليد دعا فرستادي
که در او درد مردمي يابي
در ناکردن ستم نکردي
که چون سمعشان در لگن کشتمي
در برش چشمه روان بيني
در جسم ظفر روان دولت
آن زخمه درفشان فرو ريخت
پيش قزل ارسلان فرو ريخت
چون سوزن بي کران برانداخت
زين جادوي دخمه بان مرا بس
در عشرت گورخان چه باشي
آتش اندر ضيمران آميخته
در شه هندوستان پوشيده اند
اردشير بابکان باد از ظفر
کوه را خلعه در سر اندازند
مرغ ياقوت پيکر اندازند
کافتاب زحل خور اندازند
سرخ زنبور کافر اندازند
بر در ميکده علم برکش
در ثناي خدايگان بگسست
خانه داران خاندان ملوک
بر در کعبه ظفر برکش
مادح حضرت مبارک توست
در تنورش فطير نتوان يافت