167906 مورد در 0.08 ثانیه یافت شد.
ديوان عطار
در ز چشم درفشان بگشاده اي
عاشقان را در گمان افکنده اي
بيدلان را در فغان افکنده اي
روز و شب در امتحان افکنده اي
کو را بود ز در حقيقت خزينه اي
جز در درون سينه نيابي سفينه اي
در پاي زاهدي شکند آبگينه اي
چون بوسعيدمهنه نيابي مهينه اي
در جنب طاق چشمت نيل فلک سرابي
من بر کنار رفتم تو در ميان نشستي
راستي را چست موزون آمدي
در خور عطار مجنون آمدي
گر در همه جهانت مثل و نظير بودي
هم در زمين بمردي هم آسمان نديدي
در خرابات آي تا حاصل کني معيار داري
در خط خويشم ندانم چون کشي
هر نفس در بند ديگرگون کشي
دامنم در خون جان چندي کشي
تو به زورم در ميان چندي کشي
تا عقل کند گزاف در باقي
از جان نهان چرايي چون در ميان جاني
من کرده در رخ تو هر لحظه گلفشاني
گر تو ز در خودم براني
زان لعل چو در که مي چکاني
درو در و گهر سازي نهاني