167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
شاهنامه فردوسي
نکو نامش اندر نوشته شود
نموده همه در جهان دستبرد
به تابوتها در نهادند پيش
سپه را همه کرد آراسته
بدادند جاماسپ را موبدش
در گنجها را برو برگشاد
همي در جهان آتش افروختم
اگر نيک بودي بشايستمي
چنانچون بود از در کارزار
کجا بود در پادشاهي سري
برآويخت ناگاه فرشيدورد
پيامي که آورده بد در بدر
سخنهاي سيمرغ در سر گرفت
همه در زمان دست برداشتند
همه بند صندوقها در نهفت
جهان در پناه تو پنداشتم
اسيريم در دست ناپارسا
همه شهر ايران پرآواز گشت
جهانديدگان از در کارزار
بود شادمان در سراي سپنج
چو در بندگي تيز بشتافتي
که ايدر فگندم به شمشير بن
نبد در زمانه چنو نيک نام
به تنها برفتم به مازندران
چو در بندگي تيز بشتافتي
به گرد در ناسپاسي مگرد
کجا بود در پادشاهي کسش
بران نامدار آفرين خواندند
نبودش همي با فرامرز توش
نکوبد همي جز در کارزار
چو روزش سرآمد بينداختم
وزين تيرگي در فسانه منم
به روز شمارت پژوهش بود
چنان بد کزو رستم زابلي
بيارند از هر سوي در گران
سواري نبيني چو اسفنديار
بدان تا نماند سخن در نهان
شد از خواسته لشکر آراسته
ازيشان بسي زينهاري شدند
به نزديکي خيمه بدگمان
بدانيد اگر نيک خواه منيد
بجز ايزدم نيست فريادرس
بدين در نکوهيده هرکسم
دگر همچنان از در ماهيار
جهاندار کز وي نترسد بدست
در بخت پيروز بگشادمان
که ايدر فرستد ترا در خورت
در شارستانها گشادند باز
ز هر در فراوانش بنواختند
کسي چهره آگننده نديد