167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
شاهنامه فردوسي
نشستن مگر بر در پادشا
چنين بود در پادشاهي نشان
همه زند و استا بزر آژده
بپشت پدر کوه خارا بود
همه نامجوي از در کارزار
که او در جهان شهريار نوست
همه مهترانند و يار منند
بياورد جهن از در کارزار
گزيده همه از در کارزار
که در جنگ شيران نبودي دژم
بدان تا نماند بدي در نهان
بدان آگهي تيز بشتافتيم
چنين کار در جنگ کيخسرويم
فرستاد نزديک رستم دمان
بکيخسرو آمد همه در بدر
نماند کسي در سپنجي سراي
گشادن در گنج توران سپاه
بگلزريون در يکي کارزار
بپيچيد ديگر سر از کارزار
بنزديک او بود در کارزار
نديدند جايي درفش سياه
بخيمه در آرايش چين نهند
ز ايوان بميدان شاه آوردند
خورش با پرستنده و رهنماي
نگردد بگرد در بي خرد
مراماندي در جهان يادگار
بماندي سرافراز بالشکري
بخانه در آرايش چين نهاد
بزرگان پرمايه با شهريار
ز کردارش اندازه ها برگرفت
همي ساخت آن رنج راپايگاه
ببودند شاهان و آزادگان
بديد آن در هنگ افراسياب
برفتند باتيغ و گيلي سپر
خروشان بيامد گشاده ميان
بايران خراميد با خويشتن
بيابي بدين تيرگي در مپاي
بپرده در آواي رستم شنيد
ببندد بتلخي در کاستي
سليح و در گنج آراسته
بآتشکده در نيايش کنيم
وگر در زمانه بماند بسي
نيايش ورا در فزايش گرفت
نشستند شادان در آن مرغزار
بدان پوزش آرايش اندر گرفت
بيامد به در با يکي انجمن
ازيرا منش بابها باشدش
سخنهاي ديرينه اندر گرفت
برين سايه سروبن بگذريد
وليکن مرا بود پنداشتي