167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
شاهنامه فردوسي
بپايان رسد هر بد بدگمان
نکوهش نيابيم از شهريار
بياري بيامد بدين رزمگاه
برين دشمنان کامگاري کنيد
ميان يلان سرفرازي کند
بجوشن نپوشيد بايد برت
نيارد نشستن بهامون همي
تنومند را جان زيان آورند
که او در جهان شهريار نوست
سواري نماند از در کارزار
برآمد خروشيدن رستخيز
که در جنگ چندين نبايد شتاب
چنين تا برآمد زماني درنگ
چنانچون بود در خور شهريار
گرانمايه چيزي که بودش نهان
سر مرز توران و ايرانيان
ک بنهاد گنجور در پيشگاه
بران خوب چهره فسوني بخواند
هوا بر گلان زار بخروشدا
سوي پهلوانم دوانيد زود
نشانمش با شاه در پيشگاه
نشستنگهي بود بس شاهوار
گشاده بشادي در نوبهار
در رادمردي و بند بلا
بسي آفرين خواند برکشورش
نهادند در پيش درويش زود
بلرزيد ازان سنگ روي زمين
نشانده گهر در جناغ خدنگ
بجوشيد در شهر توران سپاه
اگر در ميان دم اژدهاست
گرين دو نيابي روان کاستي
در گنج رازش ندارد کليد
کمربستگان از در کارزار
کمربسته رفت از در کارزار
بجنبيد در پادشاهي سپاه
بياراسته از در شهريار
درفش از برش سايه کاويان
ببيشه در از بيم نخچيرگير
بدانستم از آشکارت نهان
سواري نبود از در کارزار
نباشند در چيرگي بدگمان
چنانچون بود از در شهريار
همينست ازين پادشاهي نشان
نداريم تاريک ازين پس روان
در زور يزدان بريشان ببست
ازين در کنون نيست بيم زيان
گرفتش بآغوش در تنگ زود
بيامد بغلتيد در پيش شاه
چنانچون بود در خور مهتران
بسنگ اندرون لاله کارم همي