167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
ديوان انوري
زان نداري محاسن و خايه
آفتابت فروترين پايه
در نيک و بد آستانه تو
باطل شده در زمانه تو
اوميد همه به دانه تو
غوطها خورده در تموج خوي
که نگنجد در انقيادش کي
به تصنع دواج مقراضي
کان دولت هست جاوداني
رمزي گفتي اشارتي فرمودي
ديوان باباطاهر
که آذر در ته خاکسترستم
همه خار و خسک در بسترستم
بهشت جاودان بازارشان بي
در آخر خاک راهي عاقبت هيچ
گلم گر نيستي خارم چرائي
مرا از خاک ايشان آفريدند
کجا آواره و در خانه کيست
در شادي بروي ما گشايي
که در دامان دلبر برزنم چنگ
لانه در کوه دارم سايباني
هميشه زهر غم در شيشه ديرم
در آتش گر بسوزند استخوانم
محمد را کمينه چاکرستم
گذاري تا بکي در انتظارم
براهت تا سحر در انتظارم
ز جورت در گدازه استخوانم
هران وينان احوال ته پرسان
ديوان بيدل دهلوي
چندانکه خنديد آئينه بر ما
در چين دامن خفتست صحرا
داد تحسين ميدهد دشنام ما
چو عود سوختن ماست آزمودنها
در بند ناله نيست نيستان بوريا
تار شد شوخي ترانه ما
نيست آئينه در زمانه ما
در ميان غوطه زد کرانه ما
حلقه در گوش کرده است مرا
رنگ آرام در زمانه ما
غير عرياني ما در بر ما
نم ندارد در جبين موج سراب
زموج باده قلابم بکام است
در خانه آئينه نيفتاد عبورت
بيرنگي نقاش زحيراني صورت
خزان در برگ ريز آفتابست
همه چيز است ليک ايمان نيست
در شکست پر ما منقاريست
شيشه تا در سنگ ميباشد پريست
برجبين من عرق بايد گريست
زخجلت ديده من در ته پاست
دودي شرري چندشتابي و درنگيست
ناله در نايابي مطلب رساست