167906 مورد در 0.10 ثانیه یافت شد.
جام جم اوحدي مراغي
در فريب تواند، تا داني
ورنه نامت باقچه نفروشند
صيد اين جمع گول گيرانند
آن بزرگان و آن نکوکاران
وز درون خلوتيست با يارم
وز در رحمتش درآويزم
اينچنين صرفه از چنان جودي
ميکند کار در تن بنده
منفصل گشته از فضول کثيف
دور باشد حجاب ظلمت جسم
که چه خرسنگهات در راهست!
نخوري، تا کسي نرنجاني
در جهاني که سربسر شاديست
در بهشت خداي برخانه
خسته ديدند و اشک بارانش
کش بکاوند و هيچ در هيچست
همه در بند انتظار تواند
در اثير اوفتي، برافروزي
وندرو کاردار عقل و روان
در کف هوشها جواز لقا
نزني جز در بهشت لقا
هرچه خواهد شدن تلف نبود
پي منه، کان بهشت دونانست
ور سلوکست سر گذشته تست
بر صداي فلک کند ميري
مرکز فتح سايه علمت
در دو گيتي ز جرعه جامت
جامه مدح در که پوشاند ؟
مشتمل بر فنون حاجاتم
مهل امروز در پس پرده
کنده گرگين بي هنر دندان
مهلش در خمول گم نامي
روزي دست شيرمردان کن
ديوان انوري
صد معجزه پيمبري را
از جسم پياده گشته جانها
صد نعل فکنده آسمانها
چون در نگرند از کرانها
زينجاست تفاوت نشانها
غم به خروارست غمخواري کجاست
نو گرفتي تازه در کار آمدست
اندوه تو در ميان رسيدست
سخن خود بيشتر در روزگارست
کان درد هنوز برقرارست
زاب چشم خويش دريايي خوشست
دور از تو بلاي ناگهانست
رخساره ماه استخوانست
در عشق تو عمر بس گرانست
دست صبرم زير سنگ باطليست
هر زمان پاي بند جانانيست
تا سحرگه ز ديده طوفانيست