اشتر نامه عطار

راز خود با تو نهادم در ميان
اي مرا پرده شده راز عيان

زهره آنم کجا باشد همي
تا بگويم پرده در جان دمي

گوي از اين پرده داران مي برم
در فضاي بار عزت مي پرم

کيست تا او نيست در پرده ترا
راه کلي جمله گم کرده ترا

کيست تا نه پرده دار راز تست
کيست تا نه در نهان بيمار تست

کيست تا او نه طلب کار تو است
اندرين ره در نهان يار تو است

کيست تا نه سر ترا در باختست
کيست تا نه مر ترا نشناختست

گفت و گوي تو درين دامم فکند
در برون نقش خرگاهم فکند

مشکلم چون حل شد اکنون بيش ازين
در گمان مفکن مرا از ره يقين

مشکلم حل کن بکلي بي صفت
تا بگويم بيش از اين در معرفت

هستي تو گشت پيدا در دلم
راز مشکل گشت اينجا حاصلم

واصلم گردان در آنجا مر مرا
چند گردانم زبان بر ماجرا

رفعت و اعزاز از آن کردم تمام
تا مرا در دين بيفزايد مقام

تا حجاب از پيش برداري مرا
در ميان پرده نگذاري مرا

چون تو واصل گشته اين جايگاه
بيش را در بيشتر چندين مخواه

چون ترا کرديم در اينجا نظر
هم نباشد مر ترا زينجا گذر

تو که جان در راه ما بازي تمام
پرده عزت برافتد از مقام

تا بکلي گم شوي در اسم من
اين چنين است اندر اينجا قسم من

هر چه خواهي کن که من زان توام
اين زمان در عشق حيران توام

هر چه خواهي کن که ما را اين حيات
هست بي تو در درون همچون ممات

اين بگفت و جان خود ايثار کرد
خويش را در راه کل بر دار کرد

من عجب ماندم درين گفتار او
حيرتم آمد عجب در کار او

اين سر او را بکلي در فکن
پرده از کارش بکلي برفکن

اين چنين سالک بشد هالک بکل
اوفتاده اين چنين در عين ذل

جان خود ايثار کن در راه او
بيش ازين تا چند سازي گفت وگو