اشتر نامه عطار

راه او روشن شده پر نور بين
هست در علم عيان عين اليقين

نور جان اشيا همه يکبار ديد
بعد از آن در هفت و پنج و چار ديد

نور جان در آسمانست و زمين
نور جان اندر مکانست و مکين

در ميان جمله من روح اللهم
از کمال سر جانان آگهم

همچو من پيغمبري ديگر نبود
سر روح الله ما را در ربود

در نهان، سر هويدا يافتم
هر چه پنهان بود پيدا يافتم

با شما ناطق شدم اندر شکم
گفتم اسرار نهاني در عدم

همچنان شرکست در جان شما
تا چه آيد بر تن و جان شما

گفت ما را در بر عيسي بريد
هر چه گويد بار ديگر بشنويد

در زمان نزديک عيسي خوش نشست
گشت خاموش و لبان خود به بست

نيک گفتي از ميان تو مهتري
در کمال عقل از اينها بهتري

در نگر تا اين خسان از بهر من
چه همي جويند از دل قهر من

هرچه در انجيل آمد از خدا
سر اسرارست و گفتار خدا

جان ايشان از خدا نه آگه است
مي ندانند و بلاشان در رهست

تا بلا زيشان بگرداند بکل
ورنه افتند اين مکان در عين ذل

گر چنانست اين که او پيغمبرست
در ميان ما کنون او رهبرست

هست آن گوري کنون چون بيضه
در ميان گور ديگر رخنه

بود بنوشته که اي عيسي پاک
چون رسي ما را دمي در روي خاک

روي عالم بود در فرمان من
هرچه بد اندر جهان، بد آن من

ششصد و چل پادشه از هر ديار
بود در فرمان من، من شهريار

من وطن در ملک يونان داشتم
لشکر و گنج فراوان داشتم

در بسيط کشور شادي و کام
بوده ام اندر دو گيتي نيکنام

سالها در دور گردون دم زدم
داد خود از چرخ گردون بستدم

مر مرا بد ماه رويان بيشمار
شاد ميبودم در آن ملک و ديار

هيچکس در دور من خود غم نديد
همچو من شاهي دگر عالم نديد