هيلاج نامه عطار

عيانم منکشف شد اندر اينجا
خدا را يافتم من در همه جا

دمي خوش خوش در آنحالت فتادم
زماني بر زمين من رخ نهادم

چو با خويش آمدم اينجا يقين من
بديدم در زمان خورشيد روشن

يکي پيري بديدم ماه رفتار
که شد در خلوت من او پديدار

خيالي ديدي و حيران شدي تو
چنين در عشق سرگردان شدي تو

در آن سرلقا اي پير عالم
نمودم اندر اين ساعت بيکدم

در اين حيرت دمادم راز جويم
چو ديده گم کنم هم باز جويم

درين شب در درون خلوت ما
فرودستي تو اندر قربت ما

منم امشب ترا ديده در اينروز
به بخت و طالع مسعود و پيروز

تو ايدلدار آخر از کجائي
در اين مسکن بگو بهر چرائي

تو هستي بنده و من راز دانم
تو هستي سالک و من در عيانم

همه بحر جهان در قدرت اوست
مرا داده است و بخشيده است کل اوست

حقيقت من گذر دارم ب آفاق
بروي خشک در اندر جهان طاق

عنايت کرد ما را در ازل يار
که هر جائيکه خواهم من پديدار

شوم بيشک نداند سر من کس
حقيقت اينست ما را در جهان بس

حقيقت صحبت من کس نيابد
بجز عاشق در اينجا بس نيابد

دم مردان ترا ديدم در اينجا
از آن ايندم ترا بگزيدم اينجا

دمي داري و دردم پايداري
ولي در آخرين دم پاي داري

چو او هرگز کجا آيد ب آفاق
نديدم چوندم او در جهان طاق

دلي دارد که آندم کس ندارد
يقين در سر جانان پاي دارد

اناالحق مي زند اينجا عيان او
همي گويد ابا حق در جهان او

يکي چون من که خضرم در حقيقت
سپرده راه بحر کل طريقت

که هان از حق حق پرسي بگو تو
بجز من در جهان مي حق بجو تو

چو او در ديد ما اسرار بين شد
همو از صحبتم صاحب يقين شد

نديدم در جهان من مثل منصور
نه بيند نيز کس تا نفخه صور