هيلاج نامه عطار

مرا هم رهبر و هم رهنمايست
حقيقت در درونم او خدايست

مرا او کرد واصل نزد عشاق
فکندم در نهاد جملگي طاق

ز وصل احمدم بردار مانده
ز عشق او چنين در کار مانده

وصال مصطفي در جان منصور
چو خورشيد است کل نور علي نور

ورا اين راز اينجا در عيانست
از اينمعني به کل صاحب قرانست

چو دعوت مرو را بد در شريعت
از آن مخفي نمود اينجا حقيقت

سخن بسيار از شيخ کبير است
محمد در ميانه بي نظير است

هر آن کو راه او کرده است اينجا
حقيقت در پس پرده است اينجا

اگر آيد دمي او بر سر دار
کنم او را در اين اعيان نمودار

دگر از سر ذاتم در حقيقت
که حق بيند ز ذراتم حقيقت

مرا او در درون جانانست پيدا
نميداند ورا با تست پيدا

تو ايشيخ کبير و قطب عالم
مرا داني و مي بيني در آندم

مرا امروز بنموده است اينجا
در من زين قفس بگشوده اينجا

حجابم هيچ نيست اي شيخ عالم
بجز صورت در اينجاگاه ايندم

نميخواهم من اين هر دو قدم را
قدم ميخواهم اما در عدم را

درين دنيا ز صورت مبتلايم
فتاده در کف و چنگ قضايم

قلم رانديم و آنگه در کشيديم
قلم بر نقش ذات خود کشيديم

قلم رانديم ما در اصل اينجا
که بيصورت بيابم وصل اينجا

چو جانان اينچنين مر خويشتن راست
در اين بغداد جان ما بياراست

وصال ما حقيقت در فنايست
وصال اينست و باقي کل هبايست

نمود خويشتن بيدست و بي پا
که داري در درون خلوتم جا

زبان بردار اينجا بي زبان شو
چو گردي بيزبان در ما نهان شو

نهان شو همچو ما در بي نشاني
بگو آخر که قصه چندخواني

خدا ديدم در اين آيينه اينجا
اناالحق زد به هر آيينه اينجا

هر آيينه در اينجا جايگه ساخت
که بود ذات خود منصور پرداخت