هيلاج نامه عطار

خدايم من نشسته سوي کشتي
در اين اسرار شيخا چون گذشتي

همه در من من اندر خود نشسته
مهار عشق را بر جمله بسته

بدستم آسمانها و زمين است
مرا خورشيد در مهر نگين است

به بين شيخا درون بحر هستي
مرا اينجا خدايم در پرستي

من اينجا بر سر کشتي اسرار
درون بحر هستم در شهوار

همه ذرات اند از من پديدار
منم در وصل خود خود را خريدار

درون جمله اينجا راز بينم
کجا در دار خود را باز بينم

که بنگر هان چو تو شيخ کبيري
بمانده در کف صورت اسيري

مرا هم صورتست و ذات و معني
منم پيوسته در آيات و معني

درين بحر فنا بودم گرفتار
دو روزي با تو در درياي اسرار

چنين خواهد بدن گر باز بيني
مرا در عشق صاحب راز بيني

بدرياي فنا خواهم شدن کل
که تا يابي چو ما در عين آن ذل

يکي زآن جمع نادان بود درحال
بناداني زبان بگشاد در قال

منم خورشيد و تو ذرات مائي
کجا در عين اين آيات مائي

مرا زيبد که در کشتي و دريا
کنم اسرار خود اين لحظه پيدا

کنون خواهم شدن تا ديد جانان
درون قعر در توحيد جانان

در اين بحر معاني غوطه آرم
نهان خواهم شد آنکو پايدارم

ز بهر عزت تو ايسرافراز
بماندم من در اين گفتارها باز

وليکن صبر دارم در حضورم
ز اسم من به بين اسم صبورم

کنون چون يار در جانست ما را
چو خورشيد است جانانست ما را

در امشب سر ما بنگر يقين تو
درون جان و دل شو پيش بين تو

کنون داني که کل منصور باشد
در اين گفتارها معذور باشد

چو منصور است در جانت نظر کن
دل و جانت ز راز ما خبر کن

چو تو شاهي دگر بر تخت اسرار
که هستي در جهان جان نمودار

تو قطب عالمي و شاه عشاق
فکنده زمزمه در کل آفاق