هيلاج نامه عطار

يکي نوريد هر دو در هويدا
حقيقت دان مرا امروز اينجا

در اينجا بهر ديدن بر سر راه
کجا گردد دوي ز اسرار آگاه

زهي فرد حضور نور ذاتم
که آدم بود در عين صفاتم

حقيقت آدم آمد ذات ما راست
در اينجا علم الاسماء ما راست

اناالحق ميزنم از جان گذشته
بساط جزو و کل را در نوشته

چو حق در جان من گويد اناالحق
ترا ميگويد اينجا راز مطلق

در آندم روي دريا باز بيني
که پرده ازرخ جان باز بيني

از اول تا ب آخر در يکي باز
نظر ميکن بياب انجام و آغاز

از اول تا ب آخر در يکي بين
همه جانست اينجا بيشکي بين

دمادم باز گشتم سوي آدم
دم من بد در اينجا نام آندم

از اول تا ب آخر بازگشتم
در اينجا گاه صاحب راز گشتم

چو اينجا پيش بين گشتم در اسرار
ز سر خود شدم اينجا خبردار

فراقم در وصال اينجا عيان بود
اگرچه نقشم اندر بي نشان بود

تو اکنون قطره شو در ديد دريا
تو جزوي کل شو از من هان هويدا

چو کل گردي چو من ميگوي مطلق
در درون جان ما با مااناالحق

اناالحق کردي و بيجان شو چو ما تو
يکي مي بين در اپن عين فنا تو

چو شد بر تو حقيقت راز ما فاش
تو در نقشي و ما باشيم نقاش

تو حق باشي و من در حق يکي باز
ز من درياب اين عين اليقين باز

سرافرازي کن و سر را ببر تو
که هستي جوهر و هم بحر در تو

درين بحري تو اکنون باز مانده
چو جوهر در صدفها باز مانده

چو جانت جوهر است اينجا حقيقت
نگر اين بحر در غوغا حقيقت

حقيقت ديد جان ديدار يار است
در اينجا ديدن جانان بکار است

حقيقت ديد جان ديدار جانست
در اينجا ديد جانان باز دانست

در اينجا بازديد و يار شد او
ز بود خويشتن بيزار شد او

در اينجا يار ديد و آشنا شد
عياني محو کرد و کل خدا شد