هيلاج نامه عطار

ره او در تو مکشوف و عيانست
کنون با تو درين شرح و بيانست

بگو تا جان فشانم در ره تو
بکل جان گرددم ز آن آگه تو

اگر جانم کني در عشق آگاه
فشانم جان و خون خود درينراه

بده جامي چو در جام حقيقت
هم آغازي و انجام حقيقت

بده جامي که وصلت در نمود است
که جانم با تو اينجا بود بود است

مرا چون سر جان مشکل فتاده است
حقيقت خواستم در دل فتاده است

کنون اي بايزيدا ديده بگشاي
که تا واصل شوي از من در اينجاي

حقيقت جان تو امروز مائيم
که بود خود در اينصورت نمائيم

خبر کن جان و بنگر در درونت
هميگويم که هستم رهنمونت

قل الروح است از ما بر در تو
حقيقت بايزيد از رهبر تو

تو از مائي بجز ما خود چه چيز است
در اينجا ديد غيري يک پشيز است

چنان اي بايزيد اينجا گرفتار
نماندستي تو اندر پنج و در چار

تو صورت داري و گويي که معني
همي بيني تو در پندار دعوي

بجز من هيچ منگر در درونرا
که باشم من ترا مر رهنمونرا

ز دريا گر خبر داري در اينجا
توي دريا و من دري بدريا

در اين آتش که سوداي جهانست
يکي لمعه درينجاگه عيان است

ازين صورت اگر فاني شوي باز
بيابي در درون ذاتم عيان باز

حقيقت جان ذاتم بيگمانست
يقين خود را در اينصورت ندان است

چو جان تو از اينصورت جدايست
که در ذات حقيقت جان خدايست

نموداري کنم در جان نهانت
کنم پيوسته بي نام و نشانت

چو جان اينجا است از ديدار ما گم
شده در نقطه پرگار ما گم

چو يکجزء از جمالش محو گردد
بساط عشق ديگر در نوردد

چو مه در جرم گردد ناپديدار
که تو اندر خود نظر ميکن پديدار

چنان خورشيد اينجا آشکار است
که در آتش بنور اندر نظاره است

يقين خورشيد منصور است و ذاتست
ترا امروز در عين صفات است