هيلاج نامه عطار

ميان خاک و خونم هست آن ذات
بحمدالله کنون در عين آيات

سخن اينجا چو با جان اوفتاده ست
از آن اينشور و افغان در نهاد است

دل اينجا تا بيابد در خود باز
کجا باز آيد او از نيک و بد باز

دل اينجا تا نيابد آنچه گم کرد
کجا بيرون شود در عشق کل فرد

دل اينجا ديد درما روشنائي
از آن پيداست در سر خدائي

در اينجا پرده را گر مي ندانند
بجز يکي نبينند و ندانند

در اينجا وصل او آيد پديدار
بداند اصل گردد مست هشيار

چو دل با جانست دل ديدار دانم
حقيقت جان در اينجا يار دانم

که چون در جان و دل اينجاست واصل
ز جانانش همه مقصود حاصل

چو در جانست وي مانند عطار
مبين چيزي حقيقت جز که ديدار

چو در جانست اينجا سر جانان
ز جان درياب راز خويش از جان

ز جان درياب آنگه شو پديدار
که جان در جان شده نايد پديدار

که راز ما مکن فاش ار بگوئي
در اين ميدانت اندازم چو گوئي

چو من از جان گذشتم در نهان من
ز جان گفتم يقين از جان جان من

خدا در ذات جانست ار نهان تو
درون جان نظر کن جان جان تو

در اين عين يقين ايجان تو بشنو
درين گفتارها از جان تو بگرو

چو شاه دين يقين منصور از الله
که در آفاق شد مشهور الله

حقيقت بايزيد آن پير عشاق
که بيشک اوست در جان و جهان طاق

تو اينجا ميکني راز عيان فاش
تو داري جان جان اينجاي در باش

در اينمعني خبردارم من اينجا
که گوئي چون تو من بردارم اينجا

من و تو هر دو اينجا در يکي گم
تو همچون قطره ما عين قلزم

تو ياري در حقيقت مات ياريم
تو برداري و مايت پايداريم

در اين شور و شعب چون راز گويم
که سر عشق با تو باز گويم

تو مغزي در ميان جان ايشان
توئي پيدا و هم پنهان ايشان

اگرچه در خبر دارد راه دارد
ز تو جانا بتو همراه دارد