هيلاج نامه عطار

به بين تا چند بارت باز گفتم
در اسرار هر نوعي بسفتم

هر آن کو مصطفي در خود عيان ديد
ز ديد مصطفي بس ديد جان ديد

ازو بشناس اينجا قربت دوست
کزو اينجا رسي در حضرت دوست

بدان احمد که احمد يافت در خويش
حجاب عشق را برداشت از پيش

بنورش راه کرد او سوي منزل
بمنزل در رسيد و گشت کامل

بنورش راه شرع حق عيان يافت
بمنزل در رسيد و جان جان يافت

بنورش گر در اينجا راز بيني
مر او را هم ز خود مي باز بيني

بنورش هر چه ديدم راز ديدم
که اورا در حقيقت باز ديدم

بدين ما در اينجا سر فرود آر
که از دينم به بيني تو رخ يار

بدين ما هر آنکو رغبت آرد
دمي در دين ما او پاي دارد

اگر از نيستي ره باز بيني
تو هم در نيستي اين راز بيني

ز هستي گر رسي در نيستي باز
تو اندر نيستي گردي سرافراز

ز هستي گررسي در قربت دوست
حقيقت نيست بيني حضرت دوست

چو اول مي نداني وحدت کل
چگونه رهبري در حضرت کل

از اول شو خبردار يقين تو
در آخر اول اينجاگه ببين تو

دلي بايد در اينجا صاحب اسرار
که از اول بود شيخا خبردار

مرا مقصود اول ذات جانان
کنون اعيان در اين ذرات جانان

مرا مقصود از اول يار بوده است
کنون اينجا در اين گفتار بوده است

در اول نيستت بود اينزمان هست
کجا او را هلم او را من از دست

برين دست بريده گوش دارم
ورا کز وي در اين سر هوش دارم

در آخر اولم شيخا ببين باز
چه ميخواهي ز اول راز آغاز

در آخر اولم اينجا نظر کن
ز اول بود جانت را خبر کن

در آخر اولم شيخا پديد است
ابا تو اندرين گفت و شنيد است

در اين حق اليقين راه بينان
ترا تقرير کردم هان يقين دان

مشو بيرون ز خود يکذره اينجا
که تا در حق نباشي غره اينجا