هيلاج نامه عطار

دگر بنگر قدم تا مي چه گويد
چه بيند راز در دستم چه گويد

زبان بيزبان چون گويدم راز
دگر چون بنگري در عين آواز

تو حال دست را پرسيدي اينست
که با ذرات در عين يقين است

ز سر تا پاي منصور است واصل
همه ذرات در عشقند کامل

ز سر تا پاي منصور است جانان
اناالحق گوي اينجا در يقين دان

ز سر تا پاي منصور است بيشک
گرفتار آمده در بند کل يک

ز سر تا پاي منصور است اشيا
نمود دوست در وي جمله پيدا

ز سر تا پاي منصور است خورشيد
همه ذرات در وي کرده اميد

ز سر تا پاي منصور است کل ذات
اناالحق گوي در وي جمله ذرات

چنانم اينزمان در سر بيچون
چه ذاتم چه رگ و چه پوست و چه خون

يدالله است راز ما در اين بس
نميداند بجز من سير اين کس

تو گرچه واصلي در عشق مانده
کجا باشي تو دست از جان فشانده

من از عين اليقين اعيان ذاتم
اناالحق گوي اينجا در صفاتم

صفاتم در حقيقت حق شد اينجا
نمود جسم و جان مطلق شد اينجا

منزه چون درين ميدان فتادست
اناالحق مرورا در جان فتاده است

منزه چون درينراز است اينجا
از آن بيشک در آواز است اينجا

بجز او نيست اکنون در درونم
اناالحق زن به بين درخاک و خونم

تو دست از خود کجا داري بتحقيق
که تا يارت دهد در عشق توفيق

هر آنکو شد فنا اندر دل و جان
نموداري جانان در دل و جان

کنون چون دست شد با دست دلدار
چه خواهد نيز يابم در نمودار

چو ما را دستگيري کرد جانان
از آندستي در اينجا برد جانان

ز پيش انديشي خود ياد کردم
از آن در عشق خود پر داد کردم

به بين اين خون که نور ذوالجلالست
اناالحق گوي اينجا در وصال است

مبين خون شيخ بيشک ذات او بين
نمود خويشتن در ذات او بين

نه در زندان تو گفتي شيخ با من
که بايد کردنت اسرار روشن