167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
الهي نامه عطار
که چنداني مرا خوابست در پيش
بکوهي برشد و بگريخت از ايشان
برو ترک قبا کن در فنا کوش
که از سر تا قدم جمله قبائي
همه رؤيت همه ديده شو آنگاه
همه دل درد شو اي مرد در کار
که هرگز در دو عالم کس ندانست
حريم وصل را در خورد گردي
بسي تحسين آن روي چو مه کرد
ز عشق خويش خون خوردن نبودش
ز نقش دايره بيرون خط ماند
که تا تو روي خود بيني نبيني
بجز آيينه اي در پيش ديدن
همي آن عکس را هم هيچ يابي
تو گم شو تا بيابي همچو عشاق
گرفته در بر او را مي چه جويي
ز تو خواهند اما تو نخواهي
نيابي خويش را در زندگاني
بفکرت ايستاده بود بر جاي
که شد سي ساله احوالش فراموش
دلش سلطان هر دو عالم آيد
دو گيتي را ز هستي دور يابد
خطابش آيد اين از حضرت خاص
که من جاندارم او شاه دل افروز
همه در دست اين ميبايدت هم