الهي نامه عطار

مرا عمريست تا در بند آنم
که تا با همدمي رمزي برانم

چو بهر خاک زادستي ز مادر
در اين پستي چه سازي کاخ و منظر

چو چشمت سوده خواهد گشت در خاک
سر منظر چه افرازي به افلاک

اگر چه جاي تو در زير خاکست
وليکن جان پاک از خاک پاکست

بمصر اندر براي تست شاهي
تو چون يوسف چرا در قعر چاهي

نهادي بوالعجب داري تو در اصل
پلاسي کرده اندر اطلسي وصل

الا اي خفته گر هستي خردمند
در بايست خود بر خود فرو بند

الا اي از حريصي با دل کور
بماندي در حريصي تا لب گور

فغان زين عنکبوتان مگس خوار
همه چون کرکسان در بند مردار

الا اي روز و شب غمخواره مانده
بدست حرص در بيچاره مانده

مکن در وقت صبح اي دوست سستي
چو داري ايمني و تندرستي

گرت بايد در آن دم پادشائي
ز درگاه محمد کن گدائي

زمين و آسمان در ملت اوست
دو عالم روزگار دولت اوست

امانت دار رب العالمين بود
که پيش از وحي در عالم امين بود

چو غيرالله نبودش در ره شرع
ممکن شد بواد غير ذي زرع

چنان نعلينش از دين سر برافراخت
که ديهيم از سر کسري در انداخت

خم گيسوش تاج قيصر افکند
بچين خاقان چين را در سر افکند

در آن ساعت که خود را گفت خشتي
تو گفتي گشت هر خشتي بهشتي

چو در عالم کنار خشت چار است
کنار آن خشت را زان چار يار است

چو آمد در سراي ام معبد
بزي را ديد شيرش خشک و مفرد

بر آن در پرده جولاهکي ساخت
فرت مي رشت و پودي مي درانداخت

چو شد آن پرده جولاهکي راست
مخالف آمد و در پرده ره خواست

دو بازي مي کنم زين پرده درخواست
بگو اين قول را در پرده راست

نداري يکسر مو عقل گوئي
که در دام مگس سيمرغ جوئي

اگر اين سر که گفتم ني چنانست
سرم چون عنکبوتي در ميانست