اسرار نامه عطار

تو قرآن خوان مباش اي دوست خاموش
اگر کافر نهد انگشت در گوش

بلال انگشت چون در گوش دارد
همه گفتار را خاموش دارد

خليل حق چو نامت مهر جان يافت
بهشتي نقد در دوزخ از آن يافت

سليمان گرچه با آن پادشاهيست
و ليکن در سپاهت يک سپاهيست

همه پيغامبران در مجلس تو
ولي جز حق نبوده مونس تو

حجاب راه عيسي سوزني بود
ترا در هر مقامي روزني بود

تويي در شب افروز انبياء را
تويي شمع حقيقي اولياء را

فتاده در ملايک بانک و غلغل
که تا ز آن سوي رآني بوک دلدل

دمي در عالم قدسي قدم زن
بگير آن حلقه را و برحرم زن

چگونه در قفس بلبل زند پر
از آن پاسخ بدان سان شد پيمبر

ز نور خويش را نابود ديدند
چه مي گويم در آتش دود ديدند

ز صحن خاک در يک طرف العين
برآمد تا فضاي قاب قوسين

فتاده غلغلي در عرش اعظم
که آمد صدر و بدر هر دو عالم

چو در نه پرده نيلي سفر کرد
وراي پرده غيبي گذر کرد

نکرد از هيچ جانب يک نظر او
رفيقي داشت در اعلا مگر او

چرا چندين غم شه پر گرفتي
که بانک لودنوت در گرفتي

اگر در قرب اين حضرت خرامي
بسوزي پر چه مرد اين مقامي

گذشت از نوبت قولا ثقيلا
تو بر در باش اکنون جبريلا

ترا در اندرون پرده ره نيست
که هر سرهنگ مرد بارگه نيست

پناه از حق طلب از پر چه جويي
سخن در سر رود از پر چه گويي

ز روح القدس چون برتر گذشت او
زهر چش پيش آمد در گذشت او

بقدر آنجا که مهتر را محل بود
زحل آنجا به نسبت در وحل بود

در آن قربت دلش پر موج اسرار
وزان دهشت ز فانش رفت از کار

همي چندان که چشمش کار مي کرد
دلش در چشم او ديدار مي کرد

در آن هيبت محمد ماند بي کار
محمد از محمد گشت بيزار