167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
تذکرة الاوليا عطار
اسرار نامه عطار
خرد را در خدا داني يقين داد
ز باران در ز کان گوهر نمايد
بر آي از چار ديوار طبايع
به زير پاي خاکي بر سرش کن
که آنرا نيست با روي تو رويي
تو با ما در ميان جان بمانده
که تو در جاني و جان کس نديدست
نه در جا و نه بر جايي هميشه
همه عالم از تو و قدرت تو
تو در پرده چنين پنهان بمانده
تويي مطلوب و طالب چند گويم
چو اندر تو رسد برسد ز تو پاک
اگر زشت ارنکو در خاک خفتند
چنانک او جمله را مي داشت بودند
که بادي بگذراند بر لب از بيم
فرو ماندند سر گردان فطرت
ز ديري گاه مرد راه اوئيم
که دريايي برد پر در خوشاب
چگونه مي در آشامي دو عالم
چنان نيست اين که انديشيده تو
چوباران بر رخ افشان اشک حسرت