منطق الطير عطار

ما کنون آن اشک گرم و آه سرد
مي بريم از يک دگر در راه درد

عمر در اندوه تو بردم به سر
کاشکي بوديم صد عمر دگر

تا در اندوهت به سر مي بردمي
هر زمان دردي دگر مي بردمي

شيخ کو را ديد آمد در برش
ايستاد از روي شفقت بر سرش

گر ز هر کس دست گيري آمدي
مور در صدر اميري آمدي

دست گيري نيست کار تو، برو
نيستم من در شمار تو برو

شيخ در خاک اوفتاد از درد او
سرخ گشت از اشک روي زرد او

گرچه بس آلوده در راه آمدم
عفو کن کز حبس وز چاه آمدم

آن عزيزي گفت فردا ذوالجلال
گر کند در دشت حشر از من سؤال

باد در کف خاک درگاه توم
بنده و زنداني راه توم

چون نهان گردد تنم در خاک و خشت
بگذري از هرچ کردم خوب و زشت

در همه نوعي خريدارش شدم
ياري او کردم و يارش شدم

تو بده دستي در آن ساعت درست
تا بگيرم دامن فضل تو چست

داد آن ساعت جوابش مور لنگ
گفت خشت واپسين در گور تنگ

چون مرا در زير خاک اي پاک ذات
منقطع گردد اميد از کاينات

تو کريم مطلقي اي کردگار
عفو کن از هرچ رفت و در گذار

بوسعيد مهنه در حمام بود
قايميش افتاد و مرد خام بود

شيخ را گفتا بگو اي پاک جان
تا جوامردي چه باشد در جهان

اين جوابي بود بر بالاي او
قايم افتاد آن زمان در پاي او

قايم مطلق تويي اما به ذات
وز جوانمردي ببايي در صفات

شوخي و بي شرمي ما در گذار
شوخ ما با پيش چشم ما ميار

تذکرة الاوليا عطار

و خود راچنان در انواع مجاهدات و عبادات برنجانيد که در عهد او کسي ...

... نکنيد». گفت: «شيطان در آرزوي هيچ نيست الا در آرزوي اين کلمه. که ...

... . گفت: «بيمي که در دل ايستاده بود، و دل آنرا ملازم گرفته ». ...

... وجل - از بس که در مبرز رفتم » - و در سه روز يک بار بيش نرفتي - ...