167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
ديوان شمس
در چنان صافي نبيني درد و خس و انساب کو
در صفاي يار بنگر شبهت حساب کو
در کشوف مشکلاتش صاحب اعلام کو
گر نظيرش هست در ارواح يا اجسام کو
بر سر بام برآ و ز سر بام بگو
هر چه گوهر غرقه در درياي او
بر شمار ريگ در صحراي او
تا ز جست و جو روم در جوي تو
چشم پرخون تيغ در کف عشق او
بطلب در شب و مشتاب مرو
به زمين در تو چو سيماب مرو
پروا نباشدم به نظر در خصال تو
مي باش در سجود که اين شد کمال تو
در دل تن عشق دل در دل دلدار تو
چو در گلشن آيم بود عبهر او
چو در بحر آيم بود گوهر او
صوفي چو بوبکري بود در مصطفي آويخته
وين بحري نوآشنا در آشنا آويخته
مرغان خورشيدي سحر تا والضحي پا کوفته
آه دريغ شاه تو در غم مات ريخته
در فکر سخن زنده در گفت سخن مرده
بر طارم چارم شد او در سفر روزه
دربند در گفتن بگشاي در روزه
در جانش زده ناري آن خوني آشفته
اي پيشتر از عالم در وي سمکي بوده
يک جان چه محل دارد در خدمت جانانه
مانند دل روشن در پيشگه سينه
عفريت همي رقصد در عشق يکي ديوه
و آن در که نمي گويم در سينه گشاده
دل در سر ساقي شد و سر در سر باده
شاهي به در خانه بواب رسيده
مي نگنجد در جهان در خويشتن پا کوفته
در دماغ عاشقانش باده و افيون شده
از گوشه اي درآمد بنهاد در ميانه
در مغز اصل صافيم باقي بمانده درده
زو باغ زنده گشته و در کار آمده
در وا نگشت ماندم دروا بسوخته
گفتم خواجه حکيم چيست در اين خنبره
ز لذت نظرش رست در قفا ديده
سر برنيارد سرکشي نفسي نماند اماره اي
در خم گردون فکنم هر نفسي غلغله اي
در طلب تجليي در نظري و منظري
بر در دل نشستني تا بگشايدت دري
فرض بود مسابقه بر دل هر مظفري
وقت سخن تو خامشي در خمشي تو ناطقي
در نفس يگانگي شيخ نه و مريد ني
نقش کننده هم تويي در دل هر مشبهي
در دل تنگ پرگره پنجره باز مي کني
در پي هر زمينيي مرتقب سماييي
وگر زين خواب آشفته بجستي در نعم بودي