مصيبت نامه عطار

در تشهد در رکوع و در سجود
نام ليلي بودي او را در وجود

هم در آزال الازل هم در قدم
در طلب بودم ترا تو در عدم

لسان الغيب عطار

در پناه تست شاها سر من
در خلا و در ملا و در وطن

سالها در بوته تن در گداز
سالها در خلوت دل در نياز

جوهر الذات عطار

در ايندم در فنا و در بقائي
يقين ميدان که در عين لقائي

نگر قرآن من بيشک در اينجا
نموده ذات در يک در در اينجا

گهي در قرينم گه در بقايم
گهي در نعمت گه در فنايم

گهي در قربت و گه در صفاتست
گهي در رنج و گاهي در ثباتست

چنان در غم بدم در سال و در ماه
نمي بردم يقين در وصل تو راه

مجموعه آثار عطار

تو صبائي در طلب در جستجوي
در حريم وصل گل در گفتگوي

ويس و رامين

گهي مي در کف و گه دوست در بر
نشاط مهر در دل باده در سر

ديوان عراقي

در گوش دلم گفت صبا دوش: عراقي
در بند در خود، که در يار گشادند

ديوان فرخي سيستاني

بيکجاي در رزم و در دست زوبين
بيکجاي در بزم در دست ساغر

در نزد او سراسر در بندگي
در پيش او تمامي در زينهار

ديوان قاآني

در گردش است لعبت و لعاب در کمين
در جنبش است خامه و نقاش در قفا

سنگيش در بغل باغيش در رخان
کوهيش در ازار موييش در کمر

اي در جهان شريفتراز روح در بدن
وي در زمان عزيزتر از نور در بصر

ابرست در عطيه و بحرست در درون
خاکست در تواضع و چرخست در جلال

در خروشندي و حوش و در سماعندي سباع
در حبروندي طيور و در سرودندي هوام

در جاه معتبر در قدر مفتخر
در بزم مشتهر در رزم ممتحن

ابري تو در نوال چرخي تو در جلال
مهري تو در جمال عقلي تو در فطن

در خنده نيکخواهست چون غنچه در حدايق
در گريه بد سگالت چون ابر در گلستان

در رزم بي مثالي در بزم بي همالي
در عزم بي نظيري در حزم بي قريني

دهري در کين کشي چرخي در دشمني
خاکي در احتمال آبي در روشني

بادي در سرکشي ناري در توسني
نيلي در وقت جود پيلي در کارزار

ديوان محتشم کاشاني

راکب او در خراسان گر نهد پا در رکاب
پاي ديگر در رکاب آرد در آذربايجان

ديوان مسعود سعد سلمان

در دولت عالي چو روح در تن
در ملکت باقي چو عقل در سر

در غيبت و در حضور يکرويم
در انده و در سرور يکسانم

بتاز در مرغزار بناز در جويبار
بغلط در لاله زار بنشين در بوستان

باد در دولت تا عقل بود در سر
باد در نعمت تا روح بود در تن

ديوان فيض کاشاني

منظور در هر منظري مشهور در هر مشهدي
مشهور در هر مشهدي منظور در هر منظري

ديوان اشعار منصور حلاج

موسي است در مهابت و عيسي است در ورع
جمشيد در جلالت و احمد در اصطفا

مثنوي معنوي

من کسي در ناکسي در يافتم
پس کسي در ناکسي در بافتم

در مقامي زهر و در جايي دوا
در مقامي کفر و در جايي روا

بي حدي تو در جمال و در کمال
در کژي ما بي حديم و در ضلال

چون رسيد آن زن به خانه در گشاد
بانگ در در گوش ايشان در فتاد

آن فلان قبه که در وي مشهدست
پشت او در شهر و در در فدفدست

ديوان شمس

در مرگ هشياري نهي در خواب بيداري نهي
در سنگ سقايي نهي در برق ميرنده وفا

در طلبي تو در طرب افتي
در نمدي تو در حلل آيي

خسرو و شيرين نظامي

فکنده در عراق او باده در جام
فتاده هيبتش در روم و در شام

سيزدهم سبز در سبز

نشايد يافتن در هيچ برزن
وفا در اسب و در شمشير و در زن

هفت پيکر نظامي

ستد آن مهره و در از سر هوش
مهره در دست بست و در در گوش

در دويها مبين و در وصلش
در يکي بين و در يکي اصلش

شرف نامه نظامي

در ما به روي کسي در مبند
که در بستن در بود ناپسند

خلد برين وحشي بافقي

فيض در او مرحله در مرحله
نور در او مشعله در مشعله

ناظر و منظور وحشي بافقي

در آمد در بهشت بي قصوري
در او از هر طرف در جلوه حوري

کشکول شيخ بهايي

حسن بصري در ذکر، وهب بن منبه در قصص، ابن سيرين در تعبير، نافع در ...

ديوان انوري

بدسگالت در دو گيتي در سقر باد و سفر
نيک خواهت در دو عالم در ثنا و در ثواب

اسرار نامه عطار

در اول هم دم او در هر اندوه
چه در شهر و چه در غار و چه در کوه