167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
تذکرة الاوليا عطار
مظهر العجايب عطار
در ترک توجه به دنيي و روي آوردن به عقبي و ترغيب نمودن به متابعت مصطفي صلي الله عليه و آله
است
ديوان عراقي
چو عياران مکن کاري که گرد از کار برخيزد
که از گلزار و گل امروز بوي يار مي آيد
که از گلزار در چشمم رخ دلدار مي آيد
که عاشق در همه حالي چو من مي خوار اولي تر
که اين جا يک خراباتي ز صد دين دار اولي تر
تو را چون نيستم در خور، شبت خوش باد من رفتم
يا هيچ مدان در دو جهان، يا همه او دان
چه غم خواري؟ که هر ساعت تنم را در بلا داري
ميان خاک و خون غلتان چو او صد مبتلا داري
ز هر کويي دو صد بي دل روان افگار در جنبد
در سراي خاص هر دم با يکي بر يک سرير
ازو داد آن زمان يابي که از خود داد بستاني
مي مي خور و خوش مي باش،مخروش و دلم مخراش
ديوان فرخي سيستاني
که از بس رنگ زر تو سلب زرين شود برما
گه ز دل در آتش تيزم گه از چشم اندر آب
بوسه اندر بوسه بند و عيش با او خوش گذار
جز از اين نيست جز آن کاين همه را در همه حال
ز بيم تو نه اندر چشم خوابست و نه در تن جان
بيک هفته بر آيد مر ترا از کوه زر رويان