167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
ديوان شاه نعمت الله ولي
گاه باشد يوسف و گه پيرهن
بما نموده در آن جام مي لقا روشن
اي يار حضور از در ميخانه طلب کن
گنج ار طلبي در دل ويرانه طلب کن
مستانه در آن کوچه ميخانه گذر کن
در اين صورت تو آن معني نظر کن
به عين ما در اين دريا نظر کن
دست دل با دلبر سرمست در آغوش کن
خوش گوهري است در يتيمت رها مکن
مسکن خود در آن حوالي کن
يوسفي را مي نگر در پيرهن
روشنش مي بين چو شمعي در لگن
آب را در موج و در دريا ببين
آن يکي در هر يکي پيدا ببين
در آينه عين ما روان بين
سر بنه در پاي خم از پا نشين
در خرابات فنا بالا نشين
در وي چو بنگريم نمايد ظهور او
حاکميم از حکم در منشور او
بسته خيال در نظر نقش خوش خيال او
محرم نعمت اللهم در حرم وصال او
گنج او در جمله اشيا بجو
نعمت الله در همه اشيا بجو
خوش درآ در بحر ما گوهر بجو
غير ما در بحر بي پايان مجو