167906 مورد در 0.11 ثانیه یافت شد.
تذکرة الاوليا عطار
اسرار نامه عطار
ترا با کار چار ارکان چه کار است ؟
چه بر خيزد ازين مشتي رگ و پوست
که آن دم از وجود خود برون بود
چو بي خود شد ز خود در حق نظر کرد
نه آن يک بيش ازين نه اين از آن کم
که ز آن يک جوشده کوهي نگو سار
چو جز حق نيست بر خود ار که بود
همه دل داد وام او به يک بار
که نيست از کار غم ما را غم کار
چو هم دم نيست بر لب دم فرو بند
چو من خود بي سرم افسر چه دارم
چرا پس در تنت زين غصه جان نيست
الهي نامه عطار
چو اين يک بر کشيد آن يک کفن داشت
که خود را گور خواهد در چنان جاي
دلي پر بت بر حق چون توان شد
گلستاني است آن هر يک نه خار است
يقين است اين که مي گويم شکي نيست
ز صد کم يک ترا صد يک خبر نيست
بر آي از قعر اين گرداب و اين چاه
که آن در جيب من با من بهم بود
بتر از ما و من شرک و گنه نيست
در او هم برف و هم سرما اثر کرد
ز خود مي شو همي با خويش مي آي
از آن باشد همه شب اشک و سوزش
نه استم با تو من فردا در آن سوز
از آن راهي که در پيش است ما را
ز پس کردند ده منزل در آن تاب
که نه نيک و نه بد گفت از کسي او
که باشي تو نه اين باشي و نه آن
به يک سو فتح و نصرت دوش بر دوش
شدم بي اين و بي آن از بر تو
چه برخيزد از اين بي سر پي اي چند
هيلاج نامه عطار
از آن منصور در وي ره بديد است
از آن اين شور و افغان در جهان خاست
از آن صد شور و آشوب و فغان بين
که ما را ديد و از ما شد سرافراز
که تا چون خر نماني در گل و خاک
همه ما بين تو در عين يقين باز
اشتر نامه عطار
هر دو يک سيب است بي شک مغز و پوست