167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
ديوان صائب
حرفي که ازان لعل شکربار برآيد
خورشيد تو چون در دل شب جلوه گر آيد
چون لاله جگرسوخته از سنگ برآيد
عمري که به انديشه زلف تو سرآيد
تا روي لطيف تو که را در نظر آيد
با روي تو چون ماه جهانتاب برآيد
گوهر اگر از بحر به قلاب برآيد
زاهد به چه تقريب به محراب برآيد
چون يوسف ما بر سر بازار برآيد
طوطي به گرانجاني زنگار برآيد
صائب چه خيال است ز گفتار برآيد
چون عکس ز آيينه تصوير برآيد
يک ناله ز صد حلقه زنجير برآيد
هر چند جوانبخت بود پير برآيد
آهي که ز دلهاي هوسناک برآيد
هر جا ز عقيق لب او نام برآيد
در نقطه آغاز ز انجام برآيد
از هر دو جهان هر که به يک گام برآيد
فرياد اناالحق ز لب جام برآيد
آوازه جمع از دهن جام برآيد
صائب که گمان داشت چنين خام برآيد
چون حسن تمام تو ز خرگاه برآيد
رحم است به شمعي که شب ماه برآيد
سيلاب نفس سوخته زين بيشه برآيد
چون ناخن اگر از کف من تيشه برآيد