ديوان بيدل دهلوي

زين بيابان بچه تدبير شوم رام تسلي
هست هر ذره جنون چشمکي از داغ بلنگم

عشق تعمير بنايم بچه آفت که نکرد
سيل پرورده تردستي اين معمارم

بچه اميد کنم خواهش وصلش بيدل
منکه آغوش وداع خودم از قامت خم

درين چمن بچه گل آشنا شوم (بيدل)
مگر چو لاله دو روزي بداغ ياس بجوشم

از صفحه من غير تحير نتوان خواند
چون آينه شستند ندانم بچه آيم

طپش دل سحري بوي گلي مي آورد
رفتم از خويش ندانم بچه عنوان رفتم

آينه جز انديشه ديدار تو دارد
گر من بخيال تو نباشم بچه کارم

مژگان بهم آوردم و رفتم بخيالت
پرهيز تماشا بچه نيرنگ شکستم

هر ذره بکيفيت دل مست خروشي است
اين شيشه ندانم بچه آهنگ شکستم

ياد نگاه او بچه کيفيتم بسوخت
عمري چراغ خلوت بادام هم شدم

قدم بدامن تسليم نشکنم بچه جرأت
دل شکسته شکسته است شيشه بر سر راهم

درين چمن بچه داغ آشنا شدم من (بيدل)
که طوف سوخته جانان لاله زار نکردم

چون رنگ فسردن اگرم دست نگيرد
باليکه ندارم بچه آهنگ فشانم

جرأت زخيالم بچه اميد بنازد
فرصت شمر تير نشسته است کمانم

بر شهرت عنقا نتوان بست خموشي
گرديکه ندارم بچه آبش بنشانم

نقشي بر آب ميزند اجزاي کائنات
حيرانم اينقدر بچه مدت گريستم

بچه افسانه مايلي که زتحقيق غافلي
تو تماشا مقابلي زخيال احتراز کن

يارب زنظرها بچه نيرنگ نهان ماند
برق دو جهان شمع قيامت لگن من

هوس کلاه شاهي زسرت برآر (بيدل)
بچه نازد استخواني که برو هما نشسته

سرراه نااميدي نه مقام انتظار است
دل بينوا ندانم بچه مدعا نشسته

زين ساز ضعيفي بچه آهنگ خروشم
صور است اگر واکشي از پشه طنيني

سر پنجه تسخير جهانت بچه ارزد
دست تو همانست که دامن نفشاني

بمحيط عشق يارب بچه آبرو بباليم
چو حباب کرده عريان همه را تنگ ردائي

شرر پريده رنگت اگر اين بهار دارد
زمشيمه تعين بچه ننگ زاده باشي

عبث اي دشمن تحقيق دل از وسوسه خستي
تو همين آينه بودي بچه اميد شکستي