167906 مورد در 0.08 ثانیه یافت شد.
هفت اورنگ جامي
رخنه فکن در صف نورانيان
مرتبه شرع پسنديم بخش
در حرم قدس ستادن همان
عزلتيان را در عزت گشاي
در صف صفوت کمر بندگي
در صف شيران جهان زلزله
تاج سرش خاک در بندگي
تيرگي غفلتم آمد به ياد
در صف عشاق نشيننده اي
نيست در آلودگي آسودگي
در صدف سينه نهان سازدش
تاج تو در سجده سرافکندگي
در حجب غيب جماليت هست
جمع نشد جز به جگرخوارگي
هيچ بجز آبله نگذاريش
تا نشوي تجربه ديگران
در ته سنگ ستم افتادگان
کرد نگاهي به فراست در آن
رخت مکش بر در بيگانگان
عطر فزاي گل شاخ وفاست
رفيق روز در محنت گزاران
بود در بارگاه لايزالش
رداي نور بر عالم فشانان
کزين جنبش ندانند آرميدن
بده توفيق کوشش تا بکوشيم
پرنده در هوا فرخ همايي
در آن نور قدم مشهودشان باد
مبرا دامنش از تهمت عيب
که باشد در سلوکش دستگيري
وگر اصلاح نتواند بپوشد
نهاده در مقام پيروي پاي
نمانده آرزويي در دل او
کنم طبع آزمايي با خيالش
نهاده فرق نازک در ميانه
حصار عصمتش انديشه را راه
خواص کوکنارش کرده در خواب
به صورتها گرفتاريم مانده
به خدمتگاريت در کار بودم
نيايد هم که در خوابش ببينم
درآمد آرزوي جانش از در
يکي افتاد ناگه در نشانه
نگنجد در شماره گر شمارد
رخ آورد از دياري در دياري
ز خوبان صف زده گردش سپاهي
برآ بر تختگاه تاجداران
در او سالار گشته دلستاني
فکنده بر زمين ظل کرامت
براي مشورت در شان يوسف
برآسايد در آن منزل زماني
کند در بردن وي تيزگامي
که در بستانسراي عمر کشتي
به خنده در شکر ريزي دهانشان
بده اي گوهر جانم فدايش
بتان شهر ناپرواش بودند
چنين آرد فسانه در ميانه
فتاده در کمندت مبتلاييست
نهم در تنگناي معصيت پاي
ببين جاويد دولتخواهي من
شود از جان طلبگار وصالت
موصل زآبنوس و عاج درهاش
ز حسرت در دهانش آب گشتي
رياحين بهر عطرش در هم آميخت
عطارد حشمتي خورشيد جاهي
بدين کشور شدم آواره تو
کشيدم در غمت بيچارگي ها
به عصيان زيستن طاعتوري نيست
دل عاشق سرود شوق پرداز
همي انگيخت اسباب توقف
به رويم صد در انديشه بگشاد
هزارش ناز و نعمت در ميانه
درين کارم مددگاري نماييد
دريده پيرهن در نيکنامي
مجاور تلخگويي چند در وي
نهد پاي تمنا در فراشش
برآمد زان گرفتاران خروشي
مه زنداني خود را ببينيم
نشسته چون بنفشه سر فکنده
مؤذن در سحر خواني برآمد
در انديشه خيانت پيشگي نيست
که ابرو نم نيفتد در تراخي
پران از پهلوي نخجير چون تير
سر من در عبادت پايمالت
بدين بدبختيم مپسند چندين
که در خلوتگه وصلت نشينم
شکر چينم ز لعل نوشخندت
نهفته ناشگفته در شگفته
کند اندوه هجران را فراموش
درخت آرزو را بشکند شاخ
عجب حيران شده در کار خويشم
به خون آغشته لاله داغداريست
به حکمت هاي يوناني اشارات
نخورده سنگ طفلان جفاجوي
چراغ از بهر شبکوران ميفروز
به امداد قلم در مشکسايي
عباراتش نواسنجان گستاخ
نهاده بار در منزلگه عشق
جز او کم يافت راه محرميت
ديوان هاتف اصفهاني
در دام که مبتلات جويم
در دامگه بلات جويم
در تمنايت آرزومندي