167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
جوهر الذات عطار
در اندازد يقين سوي وبالت
که اين سررشته يابي هم ز خود باز
شود هر لحظه در وصل خود باز
که در کون و مکان سر خدا بود
نمود بود او در جان و تن بين
حقيقت کن دلت جوهر در اينجا
خدا بيني تو در عين صفاتت
همو بين بخت پيروزت در اينجا
از آنت سير در قربت فتاد است
ترا خورشيد حاصل شد ز درگاه
حقيقت در درون انجام و آغاز
فتاده تو عيان در عين قربت
مرا بر گوي اين مطلق در اينجا
مگو ديگر در اينجا بيش از پيش
که هر لحظه در و گوهر فشانم
حقيقت جان در اينجا جان جان شد
وز آنجا گفته ام در عين آيات
شدي مخفي و در ظاهر رسيدي
حقيقت برگشادت او در اينجا
شدي در جزو و کل اينجا تو يکتا
عيان ما هوالله است در تو
همه اسرار ديده در شريعت
چو بگذشتي ز ماه و خور در اينجا
که مائيم اينزمان در کعبه واصل
نموده خويشتن در هر صفت اسم
حجاب خويش تو خويشي بينديش
همي در شور و در غوغا بمانده
همه جا محو گردان جمله ذرات
در آخر در يکي آيد بديدار
ترا ديدن ز خود راز نهاني است
درون جان و دل مر شاه درياب
جمال شاه هر آيينه بنگر
يکي يابي ز خويشت دمدمه تو
چنين در عشق صاحب راز مانده
در اين بازار هم گشتي پديدار
بماندستند اندر نيک و در بد
که در پنهان شدت مقصود حاصل
حقيقت در يکي داني حقيقت
همه بي او شده بيرنج و در ذل
مر او را در عيان نام و نشانه
که اندر جمله او در گفتگويست
که يکي در يکي بيشک فزودست
فکنده در همه اين دمدمه باز
نموده در اعيان انجام و آغاز
که تا در يک يکي گردي مصفا
بان سر در رسيد و گشت پيوند
که تا ديدست آن آغاز در خويش
کههم در هر دو پيدا و نهاني
وگرنه دم زني کل در اناالحق
تو باشي در نمود جملگي حق