ديوان سنايي

اي سنايي در ره ايمان قدم هشيار زن
در مسلماني قدم با مرد دعوي دار زن

اي برادر در ره معني قدم هشيار زن
در صف آزادگان چون دم زني بيدار زن

عاشقا قفل تجرد بر در آمال زن
در صف مردان قدم بر جاده اهوال زن

ساقيا برخيز و مي در جام کن
در خرابات خراب آرام کن

در وفا کوش با سنايي از آنک
چند روزست در ولايت تو

خنده گريند همي لاف زنان بر در تو
گريه خندند همي سوختگان در بر تو

هيچ آشوب نيست در عالم
اين چه فتنه ست در زمانه تو

هر چه در سي سال کرده خاتم مشکينت وام
آن نگين لعل نوشين در زماني توخته

کي باشد کي که در تو آويزم
چون در زر و سيم مرد ناديده

تا ترا روشن شود در کافري در ثمين
بت پرستي پيشه گير اندر ميان بتکده

رو که در اين راه تو تر دامني
گويي در آب روان چينه اي

از لطف در الفاظ بشر تحفه وحيي
وز حسن در انفاس ملک وصف صلاتي

در کوي تو نيست تشنگان را
جز خاک در تو آبخوردي

در ره روش عشق چه ميري چه اسيري
در مذهب عاشق چه جواني و چه پيري

ورنه همچون حلقه در داردي عشقت مرا
بر اميدت هر زماني گوش بر در دارمي

نيستي پشتم چو چنبر در غم هجران تو
گر شبي در گردن تو دست چنبر دارمي

در خرابات قلندر گر ترا ماواستي
من نشيمن در خرابات قلندر دارمي

در هوش ز تو سماع «ارني »
در گوش نداي «لن تراني »

در تابهاي زلفت بنگر به خط ابرو
ترغيب اگر نديدي در صورت مناهي

نگذاشت زلف و رختان اندر مصاف و مجلس
در هيچ پاي نعلي در هيچ سر کلاهي

اي در دل مشتاقان از عشق تو بستانها
وز حجت بي چوني در صنع تو برهانها

در بحر کمال تو ناقص شده کاملها
در عين قبول تو، کامل شده نقصانها

در کوي تو چون آيد آنکس که همي بيند
در گرد سر کويت از نفس بيابانها

در عرصه ميدانت پرداخته در خدمت
گوي فلکي برده، قد کرده چو چوگانها

ملک چون در خانه محموديان زيبد همي
همچنان در خانه محموديان زيبد قضا