167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
جوهر الذات عطار
نه مانند شما در بت پرستي
برسته از غم وز رنج وز ذل
چرا در بند ايوان و سرائيد
بماندي همچو سيم قلب در جاي
چو دريا بود او در عين جوشش
ولي در ديد جان عين العيان است
در اين دم او ببين چون در رسيدي
عيان بنگر که در دانائي تست
در اين وادي در اين صورت ممان تو
در آن عين خرابي جمله شاديست
ز لعنت در گذر درياب رحمت
ترا انداخت در اندوه و در درد
چو آبي عين در آذر بماندست
زند دستان تو در معرفت او
از آن در راه کلي سر نهادند
ببر در مغز تا کي بردري پوست
تو در اين تنگنا بگرفته مسکن
در آنشب بين تو مر سر الهي
زماني در بشو تا سر بيابي
برون وز هشت جنت زود بگذر
که تو افتاده در درياي خوني
نمود من دمادم در عدم زد
نمود خويش ديدم در نمودش
عيان در نزد شرعم من گرفتار
که دارم در جهان راز نهان من
از او در عين ما و من فتاده
منم در عشق جانان شاد وخرم
نمود عشق هم در عشق بيني
نمود بت شکن در کفر بسيار
چرا درمانده در آب و در گل
وليکن يار اينجا در ميان است
فتادستم بکلي بر در او
ترا در لفظها گويا بديدم
بسي در کوي تو گرديدم اينجا
نهادش در صفاتت در بيان قال
چرا در عاقبت در پرده باشم
که در ذرات در گفت و شنودي
که پيدا شد نمود تو در آن دم
که بگشايد ترا او در در اينجا
چو سيمرغان همه در کوه قافند
نمود عقل در اينجا خبر کرد
نمود آمد در اينجا داد داد او
نمود عشق در عين رواح آن
شدست اينجا يگه عين مصفا
نمي دانست چيزي مانده در دل
همه نقشي بود در عين پندار
بهشت جاودان از خويش درياب
جهان موئي در آن لحظه نسنجد
بخواهي برد ره در سوي ذاتت
ز خاطر درگذر زين جمله ذرات