167906 مورد در 0.08 ثانیه یافت شد.
جوهر الذات عطار
تو خواهي بود در خود جاودانه
سر موئي نگنجد هيچ در کار
چو ديدم در جهان توفيق ايشان
که آن در عاقبت کل ترک آمد
فنا خواهي شدن در آخر کار
حقيقت مغز گشته در عيان پوست
عيان خويشتن در يار ميديد
که در عين عيان ني بس بد و بيش
شوي در ذات يکتائي هويدا
دمي بيخويش در عين لقا شد
توئي در هر دو عالم حاصل من
که من در بود تو اينجا فتادم
پديد آريم در هر ذره کونين
منم در جان جهانها گفت واشنيد
که در ديدار ما خلوت گزينند
که در ظلمات تنهائيت نورم
ز نور خوش قائم در وصالم
که ايشانند در نور نمودم
يکي ديدار جان باشد در اينراه
در اينجا اولين و آخرين ديد
در اعيان خدائي او قدم زد
شود در عاقبت اندر سردار
چو در در بحر يکتائي شدن زود
که همچون ديگ اينجا گاه در خورد
بماند جاودان در دوست پنهان
نظر کن در شريعت نيک يا بد
تو منگر در نمود جان و تن تو
دلت در عين جهل وکاهلي باز
فتادي ور نخواهي رفت بيرون
ببيني در ميانه عين ديدار
ب آخر رخت در دريا فشاندم
اسيرانند از مه تا بماهي
همه موجش دمادم در گرفتست
که در قعرش زنم من هاي و هوئي
بسي در بحر کشتي رانده ام من
که جوهر کس کجا ديدست در جوي
ز الا الله در الا شوي کل
که در درياسفر بسيار کردي
که چون او در همه عالم نبودي
چرا در بحر باشي در فنا تو
فتاده اينچنين در خوف و در بيم
در اين کشتي به شب بسيار خفتم
در اين بحر حقيقت رازها دان
توئي در عشق خود هم رهبر خوش
ز حيرت مي ندانند در کجايند
که در عين گلم درياي من بين
نظر کن در نمود او بکشتي
در و جوهر در اينجا رايگان است
که ديد ديد او در عشق جويا
تو در پيشم در اين چندي بزادي