حديقة الحقيقة و شريعة الطريقة سنايي

ايمن از هر نهاد زشت شوي
به سلامت چو در بهشت شوي

مر ترا هست هر دوان در پي
خويش را خير گفته عز علي

يک زمان شرع را متابع شو
پس مرفه به دشت در بغنو

اين جهان در حلي و حله نهان
گنده پيريست زشت و گنده دهان

باز چون دزد خانه در نگرد
همه کالاي دور دست برد

در درون تو خصم با تو بهم
لفظ مهتر که يجري مجري الدم

آب در گشتن است خوش چو گلاب
چو نگردد بگندد از تف و تاب

نيست در خورد مر مرا دل و جان
يارب از هر دوام تو باز رهان

گرد هزل و عبث چرا گردي
عمر خود در عبث هبا کردي

کار خود دير و زود دريابي
ليک اکنون هنوز در خوابي

زانکه گويد خرد در اين منزل
ساعتي از حمار جهل انزل

تا بوم در دو آشيانه بوم
يا به بازار يا به خانه بوم

در هوا سود نيست زان برگرد
تا ز بود تو برنيارد گرد

رهرو رهروان در اين ره اوست
زانکه فرمان پذير الله اوست

در زده آفتاب جامه به نيل
و آسمان پيل پيل گشته ز بيل

خاصه در خير عار باشد عار
از توانا تواني اندر کار

تا تو در بند آن و اين باشي
سايه پرورد و نازنين باشي

تو در اين کارگاه بي سر و بن
واندر اين لافگاه باد و سخن

نه همه ساله نوبت عيش است
مزه عيش مرگ در جيش است

کي شود مايه نشاط و سرور
هم در انگور شيره انگور

تا سمندت هنوز بر در تست
سايه اقربات بر سر تست

کودکي در سفر تو مرد شوي
رنجه ار راه گرم و سرد شوي

ليکن اين صعب تر که در منزل
با پري حمل و سستي امل

در گل ار تخم شادي اندازي
ندروي جز غم ارچه به تازي

در بن خانه آنکه هشيارست
کار جغد است و کار کفتارست