حديقة الحقيقة و شريعة الطريقة سنايي

زان دو تيغ کشيده در عالم
شرع را کرده همچو تير و قلم

در صف رزم پاي او محکم
وز پي رمز جان او محرم

در مصافي که پاي بفشردي
آنت دولت که دست او بردي

آنچنان آتي ز باغي کين
کايچ تاوان نبد ورا در دين

کس نديده به رزم در پشتش
منهزم شرک از يک انگشتش

نائب مصطفي به روز غدير
کرده در شرع مر ورا به امير

به فصاحت چو او سخن گفتي
مستمع زان حديث در سفتي

کرده در عقل و دين به تيغ و قلم
با شجاعت سماحت اندر هم

شرف شرع و قاضي دين او
صدف در آل ياسين او

تيغ او تير چرخ را بنيان
بوده در خانه وبال کمان

کرده از لعل و در کرامت را
پر گهر دامن قيامت را

کرده از بهر جان اهل هنر
درج در يک سخن دو درج گهر

هر که جستي مخالفت در دين
کردي او را به زير خاک دفين

نام اوکرده در ولايت علم
علي از علم و بوتراب از حلم

نه که اين عقد پيش از اين بودست
در ازل تا ابد قرين بودست

در سفر پيش آن قوي ايمان
بود چون لاشه دبر دبران

هر دو يک در ز يک صدف بودند
هر دو پيرايه شرف بودند

آن سخنها که در ضيافت و ضيف
بفرستاد سوي سهل حنيف

سر انگشت خويش را تر کرد
آنگهي در دهان حيدر کرد

علم او از براي يک تعليم
گفته در بيت مال با زر و سيم

ديگري را فريب اي رعنا
نيستي تو سزا و در خور ما

باز با خصم خويش در صفين
با عدو کار بست راي رزين

تاج حلمش گذشته از پروين
تخت علمش نهاده بر در دين

در سراي فنا و کشور دين
حيدر ملک بود و کوثر دين

خاتم اينجا بداد بر در راز
ملک آنجا عوض ستد با ناز