حديقة الحقيقة و شريعة الطريقة سنايي

مر ترا در سراي غيب آرند
پرده از پيش روي بردارند

در دماغي که ديو کبر دمد
فهم قرآن از آن دماغ رمد

مغز و در زان به دست ناوردي
که به گرد صدف همي گردي

زين صدفهاي تيره دست بدار
در صافي ز قعر بحر درآر

قيمت در نه از صدف باشد
تير را قيمت از هدف باشد

آنکه داند به ديده فهر از قعر
بشناسد ز در دريا بعر

قعر او پر ز در و پر گوهر
ساحلش پر ز عود و پر عنبر

نکند خيره دوري و ديري
آب در خواب تشنه را سيري

نبود خاصه در جهان سخن
رنگ و بوي سخن چو جان سخن

تا در و گوهر يقين يابي
تا درو کيمياي دين يابي

تا بيابي تو درج در يتيم
تا بداني تو زر ناب ز سيم

در بن چاه جانت را وطن است
نور قرآن به سوي او رسن است

گر همي يوسفيت بايد و جاه
چنگ در وي زن و برآي از چاه

کس نداند دو حرف از قرآن
با چنين ديده در هزار قران

گر ترا تاج و تخت بايد و جاه
چه نشيني مقيم در بن چاه

گه زني در همش به بي ادبي
گه شمارش کني به بوالعجبي

در يکي مسجدي خزي به هوس
حلق پر بانگ همچو ناي وجرس

حق نحو و معاني و اعراب
زو نديدم به صدق در محراب

در سراي مجاز از سر ناز
گه به بازار و گه به بانگ نماز

از در تن به منظر جان آي
به تماشاي باغ قرآن آي

اين چنين در نگر به صورت او
چون بخواني تو سر سورت او

زانکه در کوي عشق و حدت و هنگ
بيش از اين قيمتي نيارد رنگ

با خيال لطيف گويد راز
شکن و پيچ ورقه در آواز

در دل نفس نه نه بر رخ خال
که جمالت نشان دهد از حال

هيچ معنيستي اگر در بانگ
بلبلي بنده نيستي به دو دانگ