167906 مورد در 0.10 ثانیه یافت شد.
جوهر الذات عطار
نباشي روز محشر در ملامت
که در جنات جانت بت پرستي
که در عالم نمود من عيانست
که روي تو تماشاگاه جانست
ميان ناخوشي دل شادگردان
که تا يابي لقاي جاوداني
بخاصه در جهان پيغمبر ما
سوي حق اندر اينجا رهنمونست
قدم زينجايگه بيرون نهادي
که معني اندر اينجا داد دادست
که جانم در عيان منصوريارست
همه در ذات از ديدم نمودند
در اينجا نور جانان آشکارست
که ديدار خدا عين صفاتست
در اين کاشانه رنگين نشسته
فرومانده تو در عين بلائي
که بيدل در نمود ديد شاهي
کجا يابي در آخر آخرينت
که او دريافت آيات الهي
زبان اينجايگه اي دوست در بند
ازآن اينجاي در اعزاز بودند
که ميگويد عيان در عين گفتار
زند فريادها در عين عالم
جراحت در درون مرد دارد
وزآندم اينچنين درعين جوشم
کنم فريادها در بيقراري
بمانده در درون چاه خوارم
که در اسرار هستي رهنمونم
که از ني بازداند عاشقانش
عيان کردست مر اسرار بودت
ميان جمله عشاق است اوطاق
همه ذرات در جان مينوازد
عيان بنموده در اينجاي ديدار
چو منصورند کلي پاره پاره
نمانده ذره عين وبالم
نموداينجايگه عين العيانم
که جز يکي نبيند در جهان کس
کنون افتاده در عين صفاتي
ميان آن بلا شکري گذارد
بمانده در تعجب او دمادم
اگر باشد قضاي آسماني
در انديشه سرگردان شدستي
فرومانده عجب در حال ايشان
چنين استاده رسوا مبتلائي
فتادي اينچنين مجروح در بند
ز اندوه تو گريانند جمله
ز بهرت جمله چون ديگي بجوشست
ترا در آتش غير گدازم
ايا آدم همي روزي بصدبار
که ايندم اوفتاده در وبالم
مرا ابليس گردانيد گمراه
چنينم در بلاي عشق مگداز
که در فرمان حي کردگارم
فتاده در ميان صد بلائي
نهان دره نمي آيد پديدار
همه حوران در آن مجلس نديمند
يقين خواهد سپردن در طريقت
کند چون خوني دزدي گرفتار
شدند در عاقبت اندر فنايش
نمودستي حقيقت ديد نقاش
بديدي باز در عين شريعت
ولي در بي نشاني ناپديدار
منم اينجايگه در جمله پيدا
که پيدا ميکنم ذرات يکسر
که رخشانست عين بي نظيرم
در آخر راز جمله برگشودم
همه ذرات حيرانند در ما
نمود اينجايگه در سر آيات
ولي کردش در آخر پاره پاره
ميان عاشقان دادي بدادم
نمي گنجد يقين در ذات اينجا
نکرد اينجايگه در وي نگاهي
که بسياري کنون اندر طريقت
که يکي باشد اينجا دستگيرش
نگنجد هيچ در گفتار دعوي
بمانده اينچنين در بت پرستي
ره شيطان بيکره در نوشته
وجود آفرينش جمله بگداخت
نمود جملگي کردي تو پيدا
بگويد رازهات اينجاي پنهان
وليکن مانده در نقش عالم
نمود عشق را آراستي تو
دل عشاق از تو جمله شادست
در اين اسرارها او جانفزايست
زدم دم در عيان لامکاني
که بردم گوي معني جاودانه
وليکن ره سپردم در شريعت
عياني پاي کوبانند يک سر
شده اينجايگه بر خويش غره
در اين درگاه جمله هالکانند
شوند آنگاه سوي ذات رهبر
چنين دريافتي در عين خاطر
بسي گرديده در کوي جانان
سپردي هم عيان راز شريعت
قدم اينجا نهادستت دمادم
عجائب خوار و ناپروا بماندند
فروماندم ميان مشکل خود
شدم از عشق ناپرواي جانان
همي جويند حيات جاوداني
شب تاريک ظلمت در بايد