167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
مصيبت نامه عطار
پاي برجايم وليکن در گذر
مردي صد رستم آرد در زوال
سخت شوري در سپاه افتاد ازو
وانچه نپسنديده زو در گذار
نه چو من در دل غم يک نان ترا
تا شدند آن قوم ديري در کشيد
در خطم از بسکه خط در من کشند
نيست خط عشق در ديوان من
لوح را در عکس او نقشي چنانست
گفت هر چيزي که در وي ماند خلق
در خوشي جاودان مطلق فتاد
از پي زنبيل او در کار شد
نه چو من در دل غم يک نان ترا
تا شدند آن قوم ديري در کشيد
در خطم از بسکه خط در من کشند
نيست خط عشق در ديوان من
لوح را در عکس او نقشي چنانست
گفت هر چيزي که در وي ماند خلق
در خوشي جاودان مطلق فتاد
از پي زنبيل او در کار شد
تا بکام خود رسي در کار خويش
جان خود در کار بازد والسلام
نيست در آخر ترا ممکن نواز
سوخته در دست ديگر داشت او
هست در هر ذره تو بيش از آن
گاه راه از پاي تا سر ميگرفت
هيچ از ديوار در نگشايدت
بر در و ديوار الا روي او
هست نقصان در نظر اي شهريار
تا بماند خوبي او در نهان
در ميان جان جمال حق عيان
بوده است اين پوستين در بر مرا
جمله شب مانده در آب سياه
همچو من در خون نشين در کل حال
در جوالش کرد آن زن از محال
سرنگون در زير پا افتاده ام
مانده ام در آمد و شد والسلام
اندکي نه عالمي در عالمي
ره بسوي روز برگم در رسد
ميزنم تک در فراز و در فرود
وز لب او هم شکر در ني گريخت
عقل را دندان شکستي در دهن
ديد پيري پشته در بسته براه
در تک و پوئي بمانده در بدر
گاه در گاوم چو از زر سنگ آس
پاي در بندست و سرگردانست او
پاکبازي در جهان بالله تراست
تا جوي زر در ميان انداختند
هر حصاري را دهي پر گفت و گوي
جمله در مردي و نيکوئي تمام