167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
خسرو نامه عطار
در آورده بدست ترکتازي
کشيده لاله در خارا عتابي
زبانها از قفا بيرون کشيده
پياپي کرده جام مي سراسر
شده سرمست صورتهاي ديوار
بشب خورشيد در دام اوفتاده
چو موسيقار قول بوالفتوحي
پريشان کرده مشک تازه برماه
زبان در نغمه داود برداشت
نهادند آنچه دانستند در کار
زماني پرده بر عشاق افگند
برگ در استخوان گيسوي اوداشت
وليکن در ميان نارفته کاري
زهي در پروري احسنت احسنت
اگر روزي خورد روزي دريغست
زماني تنگ شکر در کشيدي
کنارش گشت دريايي زاشکش
که در بازارگاني خرده دان بود
توقف کرد شب تا صبحگاهان
چو دو پيکر جهان بگرفته برماه
گشادندي بران درمانده کار
در آب تلخ دريا، جان شيرين
گهي ميشد بماهي گه بعيوق
فگند آنگاه در چاهش بخواري
زغفلت برره سيلاب مانده
شبش خوش کرده نوروز جواني
بيک يک خانه سرگردان هميگشت
هزاران حلقه در زلف سياهي
که تازان بي نشان يابم نشاني
بدريا در نشينم ماه جويم
بحلق آويخته در دام مانده
برفتن در گذشتند از ستاره
چو تيري ليک پيدا نه نشانه
بگردش شيوه لبلاب بودي
پديد آمد يکي هامون جزيره
بهم در رفته بردربر تنيده
که تازادي بود در خوردمارا
چنين خرم نديدم در بهاري
کشيده رويها در پرده راز
وزانجا راه هامون در گرفتند
بآب و مرغزاري برگذشتند
رسيده تا بگردون شاخسارش
فگنده در سرافلاک زنجير
طريق باد بر کشتي نهادند
زکار خود پشيماني نموده
زماني دست بر دل مينهادي
بترکستان ازان خوشتر نبودي
ازين در درد ماندم جاودانه
بگردانيم با هم کعبتيني
در افگندنددر خاکش بزاري
بسان حلقه، بندش برنهادند
وزو در سختيي افتاده بودند
ببردندش بسوي دار و آتش
نبيند کس نکوتر زين جواني
جهان در خط کشيدش نا رسيده
بر آتش مي بسوزندم بزاري
پدر غرقه شده در سوکواري
ببوي آشنا در زير آبست
کند در چشم همچون آبگينه
بماند پاي تو در گل زماني
وگرنه پيش خدمت با سرآيم
فتادش چشم بر ديدار فيروز
بپيش خصم فرمانبر نميشد
بيفتاد آن سمنبر خوار در راه
بخدمت خواستم آمد بدرگاه
رسولش عيسي خورشيد اسرار
جهاني در جهاني موجزن کرد
بريزم در زمين خونش بخواري
فتاده هر گروهي در گريزي
خرد يکبارگي از هوش ميرفت
زوال آمد برن آن پادشاهي
بغنچه در زناجنسان نهفته
که واقف بود در کار ولايت
ز سرتا پاي او يکسر ببوسيد
نيامد هيچ نقصان در کمالش
بران اسپان چون ديوان شتابان
ز مرگ تلخ تواي زندگاني
زمن تا مرگ بسياري نماندست
برآمد ناله از ايوان بکيوان
بروز رستخيز آشفته ماني
تو پيوسته پرستار هوايي
براورديم انگشتي در ايمان
مختار نامه عطار
قومي ز خيال سرنگون افتادند
هرگز نبود حديث مرگ آسانت
برخاستنت زيرترين افتادن
وز استسقا درين بيابان مردم
در سلطاني گدائي افتاد مرا
ديوانگي مرا چنان زنجيري
قصد صفتي نامتناهي دارد
مصيبت نامه عطار
در مقام قدس قدوسي تراست
مردن او را زندگاني اوفتاد
در ازل آن خرقه بايد دوختن
تا در افتد آتشت افروخته
پيش اسرافيل آمد جان بلب
راستي محراب عشاق آمده
در بر ديوانگان شد سوکوار
در غريبي بي دلم بگذاشتي
در بلاي ديگر اندازي مرا
اين چنين گرگيم بايد آشنا
خواستند افتاد خلقي در هلاک