شاهنامه فردوسي

بمن بازگشت اين دلاور جوان
چنانچون بود بچه پهلوان

زننده همي تازيانه زند
که تا دخترش بچه را بفگند

چو بازارگان بچه گردد دبير
هنرمند و بادانش و يادگير

ديوان رودکي

مرغ ديدي که بچه زو ببرند؟
چاو چاوان درست چونانست

گلستان سعدي

بچه کار آيدت جهانداري
مردنت به که مردم آزاري

حديقة الحقيقة و شريعة الطريقة سنايي

بچه بط ميان بحر عمان
خربطي بازگشته کشتي بان

واعظ عقل و حافظ تنزيل
محرم عشق و محرم تأويل

نشود واعظ و نه حافظ دين
نبود وارث رسول امين

ديوان سيف فرغاني

شاخ مانند بچه طاوس
مي برآرد يکان يکان پر حسن

ديوان شاه نعمت الله ولي

علم ام الکتاب حاصل ماست
لوح محفوظ حافظ دل ماست

بايزيد است قايل قول بلي
بايزيد است حافظ قرآن دل

مظهر اسم اعظم اويم
حافظ حرف حرف قرآنم

جام گيتي نماي ما انسان
حافظ جامع خدا انسان

ديوان صائب

هلاک حسن خداداداوشوم که سراپا
چوشعر حافظ شيراز انتخاب ندارد

الهي نامه عطار

براي بچه کم از عنکبوتي
برآرد از دهان شير قوتي

خسرو نامه عطار

عروسان چمن برقع گشاده
هزاران بچه بي شوي زاده

لسان الغيب عطار

تو مگر عطار را نشناختي
زآنسبب خود را بچه انداختي

ويس و رامين

به شير تند مانم پوي پويان
خروشان بچه گمگشته جويان

عشاقنامه عراقي

حافظ صفحه معاني دل
چشمه آب زندگاني دل

ديوان فرخي سيستاني

باز رزبان به کارد برد رز
بچه نازنين کند قربان

ديوان قاآني

ور به آبستني بنوشاني
مي برقصد به بچه دانش جنين

چند بوسم دهي بفرما هان
بچه نسبت دهي بياور هين

ديوان مسعود سعد سلمان

گفتم که چگونه جستي از رضوان
اين بچه نازديده حورا

شکم روزگار آبستن
بچه اي زاد چون هزار نگار

تا نبندد نقاب بچه بحر
مادر گل نقاب نگشايد