167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
گلستان سعدي
در همه سنگي نباشد زر و سيم
که بودي نطفه مدفون مدهوش
بايوانها در از شنگرف و زنگار
بدميدي چه خوش شدي دل من
بنده آزاد و خواجه در زنجير
مردنش زين، همه شک نيست که دشخوار آيد
بي توشه چه تدبير کني وقت بسيچ
خلق از پي ما دوان و خندان
چو خرمهره بازار ازو پر شدي
در همه عالم به از اين پند نيست
نه عقلست و خود در ميان سوختن
تا ندارد دشمن خونخوار گوش
تا نباشد در پس ديوار گوش
با آنکه در صلح زند، جنگ مجوي
حلالست بردن بشمشير دست
نه يک باره تن در مذلت دهد
که در سر کند کبر و تندي و باد
گفتم مرا بتربيت از جهل پاک کن
ز دست خوي بد خويش در بلا باشد
چو بيني در ميان دشمنان جنگ