167906 مورد در 0.10 ثانیه یافت شد.
بوستان سعدي
که ناگه در توبه گردد فراز
که حمال عاجز بود در سفر
ندانم که در صالحان چون رسي؟
که پاک است و خرم بهشت برين
گل آلوده معصيت را چه کار؟
در آشوب خلق از پدر گم شدم
که عارف ندارد ز در يوزه ننگ
که سلطان از اين در ندارد گزير
که يک روز جوز خرمن نماندش به دست
تو آني که در خرمن آتش زدي
از او نيک بختان بگيرند پند
که سودي ندارد فغان زير چوب
که فردا نماند خجل در برت
که چون گرگ در يوسف افتاده بود
به تندي پريشان مکن وقت خوش
مرا شرم باد از خداوند پاک
دل از دهر فارغ سر از عيش خوش
ز جان داري افتد به خربندگي
در عذرخواهان نبندد کريم
که سيل ندامت نشستش گناه
که باد اجل بيخش از بن نکند
که چندين گل اندام در خاک خفت
بشوريد حال و بگرديد رنگ
که نوميد گردد برآورده دست
که جرم آمد از بندگان در وجود