167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
الهي نامه عطار
دمادم درتجلي جلالي
نمائي در عيان عين العيانم
هيلاج نامه عطار
نديده هيچکس کل صفاتت
همه ذرات خود را رهنموئي
برحمت عفو کردستي رحيما
ترا پيوسته در بنديم مانده
به آخر آمدي جانا پديدار
در اينجاگه دل مشتاق بگرفت
تو بيشک در ميان نور خدائي
غم ديرينه خود باز گفتند
ز ماهي تا بمه بشتافتتسي
نيندازي مر ايشانرا در آذر
کزين رنجش تو بخشائي براحت
هميداني همه راز نهاني
کنونت يافتستم رايگان من
اگرچه در سخا بسيار بشتافت
که اسرارت شود اينجاي ظاهر
پس آنگه در کمال جان رسيدن
که تا يابد کمال جاودانه
ولي در پرده پنهانست اينجا
کسي يابد که آگاهست آخر
دوم تقوي در اسرار شريعت
در اندازد بناگه سوي کارت
کدم رفته بکل مانده خدايم
چراغي در دل تاريکم آمد
مرا بخشيدش آنگه يک نشانه
همه اسرارها پيداست بنگر
وزو گردد يقين منصور ظاهر
نمود اسرار صورت در معاني
نمودم دمبدم در عشق ياري
حقيقت آشکارا هست در جان
بجز من هيچ در پرده نديدي
بدانسته ز ما آيات معني
نمايم آنگهي راز نهاني
نمايم بيشکي ديدار ديدت
کنم در عشق شيخا پايداري
بجا آرم در اينجاگه وفايش
حقيقت آفرينش در سجودش
کشيدند و شدند در عين آتش
عيان در عين ذراتست بنگر
حقيقت داري از عين شريعت
حقيقت بيصفت خورشيد تابان
بجز توحيد در اينجا مگويش
نموداري ز ذاتش در صفاتست
ولي منصور بين اندر سردار
بسوي آب حيوان راه دانم
در اينجاگه لقاي جاودان است
نمايد راز در شورم دمادم
بمردند آنگهي در آرزويش
در آندم جملگي راز نهانيست
همه گردان نگر در عين بينش
وليکن عشق باشد ناپديدار
نمود خويشتن در جمله پيدا
نگرداني در اينجا ناپديدار
حقيقت بيشکي عالم نباشد
در آن عين فنا اندر بقايند
اگرچه در حقيقت بيقرار است
بپوشي خرقه در عين توحيد
از آن در دين احمد پايدارم
همه مردان ره کردند تصديق
خبرها ميدهد از وي خبرياب
ز قرآنم شده جانان پديدار
نمود شرع کرد آنشاه دانا
توئي در آفرينش نور بينش
در معني بصورت برگشودي
کني مقصود او در عشق حاصل
رسيده يافته عين کمالت
از آن عشاق اينجا رهنمونم
حقيقت در ره تو ناتمامند
اگرچه مي نيايد اينت لايق
همه اهل شريعت تا بدانند
حقيقت مر خدائي مينمائي
محمد يافتندش اصل اينجا
يقين انجام با آغاز بيني
که در پاکي سوي منزل رسيدند
پس آنگه در ميان ديدار شاهست
مثال انبيا سر برفرازي
از آن ذاتم حقيقت بي نيازيست
که در پاکي حقيقت پاکبازم
گذشتم من ز تقليد خرافات
مکن زنهار يکدم خودپرستي
وگرنه در خودي ماني گرفتار
در اينمعني چو سالک را نجاتست
خدايت بيشکي آيد پديدار
وليکن سالکان جز يک ندانند
در آنمستي بر دلدار مردند
رسيده در حيات جاودانه
حقيقت آمدم در جمله پيدا
کند آخر ندارد هيچ چاره
شود در عشق اينجاگاه پنهان
بماندستي عياني هست باده
حقيقت در عيان ديدار شاهت
گهي در ظلمت و عين سياهي
گهي مر خويش زاهد مينمايد
همه اينجا ورا در جنگ باشد
بجز يکي در اينحضرت نداني
همه در حضرت خورشيد تابان
در اينجا جملگي کرده سجودش
همه ذرات در خورشيد پيدا
دمي جانم دمي اسرار بودم