167906 مورد در 0.08 ثانیه یافت شد.
بوستان سعدي
ببردند نام بدش در ديار
خدادوست در وي نکردي نگاه
از او مانده بر استخوان پوستي
نگه کردن عالم اندر سفيه
کجا ماندش عيش در بوستان؟
ز گفتار سعديش حرفي بس است
که در سايه عرش دارد مقر
کند ملک در پنجه ظالمي
برادر دو بودند از يک پدر
گرفتند هر يک، يکي راه پيش
چو شيراز در عهد بوبکر سعد
که شه دادگر بود و درويش سير
نگويم که خاري که برگ گلي
که ظلم است در بوم آن بي هنر
خراج از که خواهد چو دهقان گريخت؟
که باشد دعاي بدش در قفا؟
نکرد آنچه نيکانش گفتند کن
نمي شايد از يکدگرشان شناخت
سخن گفت با عابدي کله اي
چو کژدم که با خانه کمتر رود
چنين جوهر و سنگ خارا يکي است
که نفع است در آهن و سنگ و روي
نه انسان که در مردم افتد چو دد
که بدمرد را نيکي آمد به پيش
که از هول او شير نر ماده بود